Wniosek o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie odmowy umorzenia pożyczki z Funduszu Pracy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Sławomir Fularski po rozpoznaniu w dniu 20 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego A. Z. o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu w sprawie ze skargi K. D., W. M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2009 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia pożyczki z Funduszu Pracy postanawia : zasądza od Wojewody Mazowieckiego na rzecz skarżących W. M. i K. D. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych w tym kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego i 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem postępowania zażaleniowego

Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia 17 lutego 2010 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględniając skargę K. D. i W. M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2009 r. w przedmiocie odmowy umorzenia pożyczki z Funduszu Pracy uchylił zaskarżoną decyzję, stwierdzając że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu w całości do chwili uprawomocnienia się wyroku. W punkcie III zasądził od Wojewody na rzecz skarżących kwotę 240 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. Odpis uzasadnienia wyroku został doręczony pełnomocnikowi skarżących w dniu [...] marca 2010 r.

Pismem z dnia [...] marca 2010 r. (data nadania) pełnomocnik skarżących wniosła zażalenie na zawarte w pkt III wyroku postanowienie Sądu w przedmiocie zasądzonych kosztów sądowych (w dniu [...] lipca 2010 r. tożsame zażalenie złożyła skarżąca K. D.). Strona skarżąca wskazała, że prawidłową podstawę zasądzenia na rzecz skarżących kosztów zastępstwa procesowego powinien stanowić § 14 ust. 2 pkt 1 lit. a w związku z § 6 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia

28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 roku, Nr 163, poz. 1349 ze zm., zwane dalej rozporządzeniem w sprawie opłat za czynności radców prawnych) i w związku z art. 216 oraz art. 231 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002r. nr 153, poz. 1270 ze zm., zwana dalej p.p.s.a). W związku z powyższym strona wniosła o zmianę zaskarżonego postanowienia przez jego uchylenie w całości i zasądzenie na rzecz skarżących od organu kosztów zastępstwa procesowego w wysokości [...] zł, a także zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2010 r. Naczelny Sąd Administracyjny uwzględniając zażalenie pełnomocnika skarżących na postanowienie w przedmiocie kosztów postępowania uchylił zaskarżone postanowienie. Sąd wyjaśnił, że postanowienie o zasądzeniu zwrotu kosztów postępowania sądowego w wyniku uwzględnienia skargi przez wojewódzki sąd wymaga podania w uzasadnieniu orzeczenia podstawy prawnej podjętego w tym zakresie rozstrzygnięcia oraz jej wyjaśnienia. Obowiązek taki wynika z art. 141 § 4 w związku z art. 166 p.p.s.a.

W niniejszej sprawie Sąd I instancji w uzasadnieniu wyroku ograniczył się jedynie do wskazania podstawy prawnej rozstrzygnięcia w przedmiocie kosztów, uniemożliwiając tym samym zarówno stronom postępowania jak i Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu poznanie motywów leżących u podstaw tego rozstrzygnięcia.

W ocenie skarżących podstawą obliczenia kosztów zastępstwa procesowego powinna być stawka obliczona według wartości przedmiotu sprawy. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż z przepisów powołanych w uzasadnieniu wyroku wynika, iż Sąd I instancji przyjął ogólną stawkę właściwą dla spraw, których przedmiotem nie jest należność pieniężna i które objęte są wpisem stałym. Niemożliwym jest jednak ustalenie w jaki sposób Sąd I instancji doszedł do powyższych wniosków.

Strona 1/2