Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marek Wroczyński po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Radomiu sprawy ze skargi Firmy Handlowej "[...]" sp. z o.o. na postanowienie [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] listopada 2019 r. znak [...] w przedmiocie pozostawienia odwołania bez rozpoznania postanawia: umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.
Pismem z 12 grudnia 2019 r. Firma Handlowa "[...]" sp. z o.o. (dalej: "skarżąca", "spółka") wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej: "Sąd") na postanowienie [...] Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego (dalej: "[...]PWIS", "organ") z [...] listopada 2019 r. znak [...] w przedmiocie pozostawienia odwołania bez rozpoznania.
W odpowiedzi na skargę [..]PWIS wyjaśnił, że postanowieniem z [...] grudnia 2019 r. znak [...] uchylił z urzędu postanowienie z [...] listopada 2019 r. znak [...].
W piśmie z [...] lutego 2020 r. spółka odnosząc się do odpowiedzi na skargę organu wyjaśniła, że nie wiedziała, iż organ uchyli postanowienie z [...] listopada 2019 r. W związku z tym w jej ocenie uzasadnione jest umorzenie postępowania przed Sądem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: "p.p.s.a.") Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe. W myśl art. 161 § 2 p.p.s.a. postanowienie o umorzeniu postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym.
Umorzenie postępowania oznacza przerwanie i zakończenie postępowania sądowoadministracyjnego z powodu zaistnienia w jego toku zdarzeń, które uniemożliwiają osiągnięcie celu, albo powodują, że dokonanie przez sąd administracyjny kontroli zaskarżonego aktu lub czynności staje się zbędne albo nawet niedopuszczalne. Umorzenie postępowania powoduje więc jego zakończenie orzeczeniem, które nie rozstrzyga o istocie sprawy sądowoadministracyjnej, lecz w inny sposób kończy postępowanie w danej instancji.
W niniejszej sprawie [...]PWIS postanowieniem z [...] grudnia 2019 r. znak [...] uchylił zaskarżone postanowienie z [...] listopada 2019 r. znak [...]. Ww. postanowienie doręczono skarżącej 3 stycznia 2020 r. W tej sytuacji postępowanie przed Sądem stało się bezprzedmiotowe.
W związku z powyższym, działając na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 i § 2 p.p.s.a., Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.