Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Ewa Pecelt po rozpoznaniu w dniu 5 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Radomiu wniosku adwokata I. J.- [...] o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi M. Z. na decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...] kwietnia 2018 r., znak [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata I. J. - [...] tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 240 (dwieście czterdzieści złotych) oraz kwotę 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), stanowiącą 23% podatku od towarów i usług, łącznie kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 4 października 2018 r. sygn. akt VIII SA/Wa 411/18 oddalił skargę na decyzję Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...] kwietnia 2018 r. w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników.
Na przeprowadzonej rozprawie ustanowiony z urzędu pełnomocnik skarżącego poparł skargę oraz wystąpił o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając, że koszty pomocy prawnej nie zostały opłacone ani w całości ani w części.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302), wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu reguluje w niniejszej sprawie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714), które weszło w życie 2 listopada 2016 r.
Stosownie do treści § 2 pkt 1 i 2 tego rozporządzenia, koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę ustaloną zgodnie z przepisami niniejszego rozporządzenia oraz niezbędne i udokumentowane wydatki adwokata. Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, w myśl § 3 rozporządzenia, zawiera oświadczenie, że opłata nie została zapłacona w całości lub w części.
Zgodnie z § 4 ust. 1 tego rozporządzenia, opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy.
W myśl § 4 ust. 3 powołanego rozporządzenia, opłatę, o której mowa w ust. 1, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług.
Stosownie do § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia opłata w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego, wynosi natomiast 240 zł.
W niniejszej sprawie fakt udzielenia skarżącej pomocy prawnej w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji nie budzi wątpliwości. Złożony wniosek zawiera oświadczenie, o którym mowa w § 3 powołanego rozporządzenia.
W świetle powyższego postanowiono przyznać wyznaczonemu z urzędu pełnomocnikowi wynagrodzenie za podjęte czynności w wysokości 240 zł, podwyższone o stosowną stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą w dniu orzekania.
W tej sytuacji w oparciu o powołane wyżej przepisy oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.