Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Iwona Szymanowicz - Nowak po rozpoznaniu w dniu 14 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Radomiu wniosku P. C. o zwrot kosztów postępowania w sprawie ze skargi P. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu postanawia: oddalić wniosek
P. C. (dalej: skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w R. z [...] listopada 2017 r. nr [...].
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zawiadamiając o wyznaczonym na 24 maja 2018 r. terminie rozprawy w przedmiotowej sprawie, pouczył skarżącego, że jego stawiennictwo na rozprawie jest nieobowiązkowe. Jednocześnie poinformował o treści art. 210 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, dalej: p.p.s.a.) - pkt 7 pouczenia (k. 21 akt sądowych). Przesyłka zawierająca zawiadomienie o terminie rozprawy wraz z pouczeniem została doręczona na adres do korespondencji wskazany w skardze w dniu 30 kwietnia 2018 r. Zwrotne potwierdzenie odbioru zawiadomienia podpisała S. C. (k.37).
Wyrokiem z 24 maja 2018 r. wydanym w przedmiotowej sprawie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną decyzję.
W dniu 30 sierpnia 2018 r. skarżący złożył wniosek o zwrot kosztów postępowania, w którym podniósł, że ze względu na nieznajomość sytuacji prawnych nie został poinformowany o tym, że ma złożyć pismo o zwrot kosztów. Nie mógł być obecny na rozprawie, ponieważ w tym czasie przebywał na szkoleniu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 200 p.p.s.a., w razie uwzględnienia skargi przez sąd pierwszej instancji przysługuje skarżącemu od organu, który wydał zaskarżony akt lub podjął zaskarżoną czynność albo dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania, zwrot kosztów postępowania niezbędnych do celowego dochodzenia praw.
Stosownie do treści art. 210 § 1 p.p.s.a. strona traci uprawnienie do żądania zwrotu kosztów, jeżeli najpóźniej przed zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia nie zgłosi wniosku o przyznanie należnych kosztów. Stronę działającą bez adwokata lub radcy prawnego sąd powinien pouczyć o skutkach niezgłoszenia wniosku w powyższym terminie.
Jak wynika z akt sądowych niniejszej sprawy skarżący, nie złożył wniosku o przyznanie kosztów postępowania przed zamknięciem rozprawy, nie zawarł takiego wniosku w skardze bądź w żadnym innym piśmie procesowym. Należy wskazać, że skarżący został przez Sąd należycie pouczony o treści art. 210 p.p.s.a (k. 21 akt sądowych), a więc o prawie do złożenia wniosku o przyznanie kosztów postępowania oraz o utracie tego prawa w razie jego niezgłoszenia do chwili zamknięcia rozprawy. Pouczenie to zostało skarżącemu skutecznie doręczone w dniu 30 kwietnia 2018 r.
Mając powyższe wywody na uwadze Sąd uznał, że wniosek o zwrot kosztów postępowania sądowego, zgłoszony przez skarżącego dopiero w dniu 30 sierpnia 2018 r., a więc po wydaniu wyroku z 24 maja 2018 r., jest spóźniony. Dlatego na podstawie art. 210 §1 p.p.s.a. należało orzec jak w sentencji postanowienia.