Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi na decyzję Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w przedmiocie umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników
Sentencja

Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Kramek po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Radomiu wniosku M. Z. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi M. Z. na decyzję Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników postanawia: 1. umorzyć postępowanie w zakresie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych; 2. odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie adwokata.

Uzasadnienie

W uzasadnieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym M. Z. wyjaśnił, że jest w trudnej sytuacji materialnej bowiem utrzymuje się wyłącznie z gospodarstwa rolnego ([...] ha), z którego dochód miesięczny określił na kwotę [...] zł. Wskazał, że koszty związane z opłatami za energię, gaz, telefon, ubezpieczenie wynoszą ok. [...] zł.

W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:

Przepis art. 246 §1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2016 r., dalej "p.p.s.a.") wskazuje przesłanki, na podstawie których następuje przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej. W zakresie częściowym następuje ono, gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a).

Podzielić należy stanowisko ugruntowane w orzecznictwie sądów administracyjnych, że instytucja prawa pomocy powinna być traktowana jako wyjątek od ogólnej zasady ustanowionej w art. 199 p.p.s.a., zgodnie z którą strony ponoszą koszty postępowania, związane ze swoim udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. To z kolei oznacza, że wnioskodawcy powinni poczynić wszelkie kroki mające na celu uzasadnienie i uprawdopodobnienie okoliczności, na które się powołują, zaś uznanie, czy nastąpiło to w sposób dostateczny zostaje ocenione w toku postępowania o przyznanie prawa pomocy.

Dlatego instytucja prawa pomocy ma służyć przede wszystkim osobom, które nie mają możliwości zgromadzenia środków na opłacenie kosztów związanych z obroną swoich praw przed sądem. A zatem przytoczone we wniosku okoliczności, jak i przedstawione przez wnioskodawcę dokumenty powinny uzasadniać wyjątkowe traktowanie, o jakim mowa w powołanej regulacji. Wnioskodawca winien więc wykazać, w sposób niebudzący wątpliwości, że zdobycie środków niezbędnych do uczestniczenia w postępowaniu sądowym, jest obiektywnie niemożliwe.

W myśl art. 249a powołanej ustawy, jeżeli strona cofnie wniosek lub rozpoznanie wniosku stało się zbędne, postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się.

W rozpoznawanej sprawie przedmiotem złożonej skargi jest decyzja KRUS w sprawie umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne rolników. Wnioskodawca zwolniony jest zatem z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych z mocy ustawy. Zwolnienie to wynika z art. 239 § 1 pkt 1 e) p.p.s.a.

Rozpoznawanie złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy w części dotyczącej zwolnienia od kosztów sądowych stało się więc zbędne i postępowanie w tym zakresie podlega umorzeniu, stosownie do treści art. 249a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Dokonując natomiast oceny sytuacji majątkowej pod kątem spełnienia przesłanek w zakresie ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika stwierdzić należy, że wniosek jest niezasadny. Skarżący nie jest bowiem pozbawiony źródła dochodu, nie ma nikogo na utrzymaniu - zwłaszcza uczących się dzieci, a zwolniony z mocy ustawy z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych winien zabezpieczyć środki na ustanowienie pełnomocnika jeśli jego udział w sprawie uzna za konieczny.

Z tych też względów, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w związku z art. 258 § 1 i 2 pkt 7 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.

Strona 1/1