Sprawa ze skargi D. G. na orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w przedmiocie orzeczenia w sprawie zdolności do służby w ABW
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Sławomir Fularski po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. G. na orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] stycznia 2013 r. w przedmiocie orzeczenia w sprawie zdolności do służby w ABW postanawia: przywrócić skarżącej termin do wniesienia skargi

Uzasadnienie

Pismem z dnia 27 marca 2013 r. D. G. (dalej jako skarżąca) reprezentowana przez fachowego pełnomocnika wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na orzeczenie Centralnej Komisji Lekarskiej Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] stycznia 2013 r., jednocześnie wnosząc o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, gdyż organ odwoławczy nie pouczył jej o prawie do wniesienia skargi. Skarżąca nie miała świadomości co do możliwości zaskarżenia niekorzystnego rozstrzygnięcia. W dniu 21 marca 2013 r. udała się do kancelarii adwokackiej celem zasięgnięcia informacji o możliwości zakwestionowania skarżonego orzeczenia. Po uzyskaniu wiadomości co do możliwości skierowania skargi do WSA udzieliła adwokatowi stosownego pełnomocnictwa. Pełnomocnik skarżącej wskazał, że brak pouczenia strony nie powinien jej szkodzić, dlatego wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi zasługuje na uwzględnienie, bowiem strona nie dokonała czynności bez swej winy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z regułą zawartą w art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270 - dalej p.p.s.a.) czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna.

Stosownie jednak do postanowień art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona bez własnej winy nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym.

W myśl art. 87 § 1 p.p.s.a., pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. W piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu (§ 2). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (§ 4).

W przedmiotowej sprawie jako przyczynę uchybienia terminu strona wskazała brak pouczenia o trybie zaskarżenia wydanego przez organ orzeczenia, czego skutkiem była nieświadomość, co do uchybienia terminu do wniesienia skargi. Okoliczność tę należy uznać jako uprawdopodabniającą brak winy w uchybieniu terminu do wniesienia skargi. Ponadto skarżąca podniosła, iż przyczyna uchybienia ustała w dniu 21 marca 2013 r., tj. z dniem wizyty w kancelarii adwokackiej, gdzie skarżąca uzyskała poradę prawną co do możliwości wniesienia skargi do Sądu. Zatem wniosek o przywrócenie terminu należało wnieść najpóźniej w dniu 28 marca 2013 r., co strona skarżąca uczyniła, gdyż złożyła go w urzędzie pocztowym w tym dniu. Należy zatem uznać, że wniosek o przywrócenie terminu wniesiony został w ustawowym terminie.

W związku z powyższym Sąd uznał, że spełnione zostały przesłanki do przywrócenia terminu do wniesienia skargi i w konsekwencji na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. - orzekł jak w sentencji.

Strona 1/1