Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Warszawie - Ewa Kowalska - Hupko po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi S. R. na bezczynność Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adw. E. K. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu przed sądem administracyjnym w drugiej instancji kwotę 221,40 zł (dwieście dwadzieścia jeden złotych czterdzieści groszy), w tym kwotę 41,40 zł (czterdzieści jeden złotych czterdzieści groszy), stanowiącą 23% podatku VAT.
Postanowieniem z dnia [...] października 2016 r. przyznano S. R. prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata. Na tej podstawie po wystąpieniu Sądu do Okręgowej Rady Adwokackiej w [...], pełnomocnikiem skarżącego wyznaczona została adw. E. K.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu w trybie uproszczonym sprawy ze skargi S. R. na bezczynność Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego wydał wyrok na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 lutego 2017 r.
Adw. E. K. złożyła w imieniu S. R. skargę kasacyjną od ww. wyroku.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 6 kwietnia 2018 r. oddalił skargę kasacyjną.
W piśmie z dnia 11 kwietnia 2018 r. adw. E. K. zawarła wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej i oświadczyła, że koszty te nie zostały opłacone w całości ani w części.
W tym stanie rzeczy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Wniosek adw. E. K. o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym podlega rozpoznaniu w oparciu o przepisy obowiązującego od dnia 2 listopada 2016 r. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1714).
Zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia opłatę ustala się w wysokości określonej w rozdziałach 2-4. Ustalenie opłaty w wysokości wyższej, a nieprzekraczającej 150% opłat określonych w rozdziałach 2-4, następuje z uwzględnieniem: nakładu pracy adwokata, w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu; wartości przedmiotu sprawy; wkładu adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie; stopnia zawiłości sprawy, w szczególności trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenia i przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności (§ 4 ust. 2 pkt 1 - 4).
Stosownie do § 21 ust. 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia opłaty w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym wynoszą 75% opłaty określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji sprawy nie prowadził ten sam adwokat - 100% tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
Jak wynika z akt sprawy, adw. E. K., która została wyznaczona pełnomocnikiem skarżącego na etapie postępowania przed sądem pierwszej instancji, sporządziła skargę kasacyjną od wydanego w sprawie wyroku z dnia 22 lutego 2017 r., w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w dniu 6 kwietnia 2018 r. brała udział działająca z substytucji adw. E. K. adw. K. W.-K.
W ocenie referendarza sądowego, mając na uwadze nakład pracy pełnomocnika, a także charakter przedmiotowej sprawy (stopień jej zawiłości), należało ustalić opłatę w wysokości wynikającej z § 21 ust. 1 pkt 2 lit. a w zw. z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c i § 4 ust. 1 rozporządzenia. Opłatę tę zgodnie z § 4 ust. 3 rozporządzenia podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług.
Z uwagi na powyższe, na podstawie powołanych przepisów oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.