Wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie VII SA/Wa 975/08 ze skargi na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w przedmiocie odmowy wyrażenia indywidualnej zgody na leczenie
Sentencja

Maciej Majewski referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 4 września 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. B. o przyznanie prawa pomocy w sprawie VII SA/Wa 975/08 ze skargi W. B. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] maja 2008 r., Nr [...] w przedmiocie odmowy wyrażenia indywidualnej zgody na leczenie postanawia: przyznać W. B. prawo pomocy w części poprzez ustanowienie adwokata z urzędu.

Inne orzeczenia o symbolu:
652 Sprawy ubezpieczeń zdrowotnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia
Uzasadnienie

W dniu 11 sierpnia 2008 r. do Sądu wpłynął na formularzu PPF wniosek W. B. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu. Ze względu na ustawowe zwolnienie od obowiązku uiszczania kosztów sądowych w sprawach których przedmiotem są choroby zawodowe wynikające z art. 239 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) wniosek skarżącego rozpoznano tylko w zakresie ustanowienia adwokata z urzędu.

Z treści złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, iż W. B. przebywa obecnie w zakładzie karnym i będzie tam przebywał do 11 stycznia 2010 r. W zakładzie karnym nie pracuje. Nie posiada majątku na wolności, ani oszczędności. Jest osobą niepełnosprawną. Posiada dwoje dzieci które założyły własne rodziny.

W sprawie zważono, co następuje.

Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie częściowym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.

Zasadą jest, że każdy wnoszący sprawę do Sądu zobowiązany jest ponosić koszty sądowe, a tylko faktyczny brak możliwości finansowych może skutkować zwolnieniem od ich ponoszenia. Należy więc zaznaczyć, że chodzi o taką sytuację finansową, która obiektywnie nie daje możliwości zgromadzenia odpowiednich środków na poniesienie kosztów sądowych. Przyznanie prawa pomocy nastąpić może w przypadku wykazania, że wnioskujący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek lub pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w utrzymaniu koniecznym własnym i swojej rodziny pozostającej we wspólnym gospodarstwie domowym.

Biorąc pod uwagę sytuację majątkową W. B. uznać należy, iż uzasadnione jest przychylenie się do wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata z urzędu. Wnioskodawca przebywa w zakładzie karnym, gdzie z uwagi na swoją niepełnosprawność nie pracuje - nie posiada żadnych dochodów. Nie posiada również majątku i oszczędności na wolności. W tej sytuacji strony nie stać na opłacenie zawodowego pełnomocnika.

W związku z powyższym orzeczono, jak w sentencji postanowienia, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
652 Sprawy ubezpieczeń zdrowotnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia