Wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków
Sentencja

Maciej Majewski referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: po rozpoznaniu w dniu 18 września 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. D. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi E. D. na decyzję Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2013 r. znak: [...] w przedmiocie wpisu do rejestru zabytków postanawia: 1. odmówić przyznania E. D. prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sadowych, 2. przyznać E. D. prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata.

Inne orzeczenia o symbolu:
6361 Rejestr  zabytków
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego
Uzasadnienie strona 1/2

W dniu 5 września 2013 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął na formularzu PPF wniosek E. D. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata.

Z treści złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, iż wnioskodawczyni samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe. Jest osobą w wieku 83 lat. Ma orzeczoną I grupę inwalidzką. Utrzymuje się z emerytury w wysokości 2018,51 zł. Posiadany majątek obejmuje połowę domu o pow. 125,61 m2, mieszkanie o pow. 35,10 m2 oraz nieruchomość rolną o pow. 28 425 m2. Wnioskodawczyni wskazała, że stałe wydatki gospodarstwa domowego to: podatek od nieruchomości 10 517 zł (w skali roku), ubezpieczenie nieruchomości 658 zł (na rok), czynsz za mieszkanie 185,37 zł., gaz 25 zł., prąd około 50 zł., telefon 19,90 zł., tv 14,90 leki średnio około 120 zł. Na żywność i inne bieżące wydatki wnioskodawczyni pozostaje około 406 zł. Dodała, że jest osobą niesłyszącą (100% ubytku słuchu w jednym uchu, 80 % ubytku w drugim). Nie korzysta z pomocy opieki społecznej. Dodała, że nie może wykorzystywać nieruchomości o pow. 2,8425 ha z powodu braku dojazdu do niej. Do wniosku załączono szereg kopii rachunków i faktur, zaświadczenie z ZUS, zaświadczenie z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ż., kopię decyzji w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości, kopię umowy ubezpieczenia na nazwisko H. W., kopię powiadomienia o wysokości opłat za mieszkanie, kartę informacyjną z leczenia szpitalnego, receptę ze szpitala.

W sprawie zważono, co następuje.

Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. przewidują możliwość przyznania stronom postępowania prawa pomocy.

Prawo pomocy może być przyznane stronie w zakresie całkowitym (art. 245 § 2 p.p.s.a) lub częściowym (art. 245 § 3 p.p.s.a.). Żądanie przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od części kosztów sądowych i ustanowienia zawodowego pełnomocnika (radca prawny, adwokat) jest wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.

Stosownie do treści art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a. przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Natomiast zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym dotyczącym następuje, gdy wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w utrzymaniu własnym i rodziny.

Jak wynika z powołanych przepisów ciężar udowodnienia istnienia okoliczności, które mogłyby stanowić podstawę przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie spoczywa na stronie wnoszącej o przyznanie prawa pomocy.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6361 Rejestr  zabytków
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego