Wniosek o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Maciej Majewski referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku I. J. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi I. J. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2013 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia: przyznać I. J. prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz poprzez ustanowienie adwokata z urzędu.

Uzasadnienie

Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął na formularzu PPF wniosek I. J. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu.

Z treści złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, iż I. J. prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z czwórką dzieci. Najstarsze z dzieci ma 19 lat, najmłodsze 10 lat. Utrzymują się z dochodu w wysokości 3576 zł brutto, na który składa się świadczenie pielęgnacyjne, dodatek pielęgnacyjny, alimenty, zasiłek rodzinny, zasiłek pielęgnacyjny. Wnioskodawczyni nie wskazała posiadania majątku. Wskazała, że jest matką samotnie wychowującą dzieci, które są osobami niepełnosprawnymi, cierpiącymi na choroby genetyczne i schorzenia, wymagające stałej opieki lekarzy specjalistów i rehabilitacji, zabiegów operacyjnych, zakupu gorsetów, jak i częstych wyjazdów na konsultacje, pobytów w szpitalach. W związku z powyższym ponosi znaczne koszty ciągłego leczenia. Uzyskiwane dochody nie są w stanie zapewnić potrzeb życiowych. Wnioskodawczyni dodała także, że sama wymaga leczenia, w tym leczenia operacyjnego. Na potwierdzenie ww. okoliczności załączyła kopie orzeczeń o niepełnosprawności dzieci, zaświadczenie z Miejsko Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w M. o pomocy udzielonej przez Ośrodek, decyzję o przyznaniu zasiłku specjalnego celowego (dofinansowanie wizyty lekarskiej), kopię decyzji przyznaniu specjalistycznych usług opiekuńczych.

W sprawie zważono, co następuje.

Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) zwanej dalej p.p.s.a. przewidują możliwość przyznania stronom postępowania prawa pomocy. Prawo pomocy może być przyznane stronie w zakresie całkowitym (art. 245 § 2 p.p.s.a) lub częściowym (art. 245 § 3 p.p.s.a.), przy czym jego przyznanie uzależnione jest od spełnienia przez stronę ustawowo przewidzianych przesłanek. Żądanie przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie adwokata jest wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym.

Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.

Przyznanie prawa pomocy jest instytucją wyjątkową, przysługującą jedynie w sytuacjach, gdy poniesienie kosztów przez stronę spowodowałoby u niej uszczerbek w środkach utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Zasadą jest, że każdy wnoszący sprawę do sądu zobowiązany jest ponosić koszty sądowe, a tylko faktyczny brak możliwości finansowych może skutkować zwolnieniem od ich ponoszenia. Należy więc zaznaczyć, że chodzi o taką sytuację finansową, która obiektywnie nie daje możliwości zgromadzenia odpowiednich środków na poniesienie kosztów sądowych. Korzystanie z tej instytucji powinno mieć zatem miejsce jedynie w wypadkach uzasadnionych szczególnymi okolicznościami i być ograniczone do osób faktycznie ubogich, które rzeczywiście nie posiadają żadnych lub wystarczających możliwości sfinansowania kosztów postępowania, a przez to nie mogą zrealizować przysługującego im prawa do sądu.

Przyznanie prawa pomocy nastąpić może w przypadku wykazania, że wnioskujący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek lub pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w utrzymaniu koniecznym własnym i swojej rodziny pozostającej we wspólnym gospodarstwie domowym. Jak wynika z powołanych przepisów ciężar udowodnienia istnienia okoliczności, które mogłyby stanowić podstawę przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie spoczywa na stronie.

Biorąc pod uwagę sytuację majątkową I. J. uznać należy, iż uzasadnione jest przychylenie się do wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu. Wnioskodawczyni wraz z czwórką dzieci w wielu szkolnym utrzymuje się z dochodu w wysokości 3576 zł. Dochodem tym są jedynie świadczenia pomocy społecznej i alimenty. Dzieci wnioskodawczyni są osobami niepełnosprawnymi. Dochód rodziny w całości przeznaczany jest na koszty utrzymania i leczenia. Z tego względu strona zmuszona jest korzystać ze wsparcia pomocy społecznej. W tej sytuacji uznano, że stronę nie stać na samodzielne poniesienie kosztów sądowych i opłacenie zawodowego pełnomocnika.

W związku z powyższym orzeczono, jak w sentencji postanowienia, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 1/1