Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mariola Kowalska po rozpoznaniu w dniu 1 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy o sygn. akt VII SA/Wa 487/10 ze skargi A. S. i G. S. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2010 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji postanawia przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego I. H. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) oraz kwotę 26,40 zł (dwadzieścia sześć złotych i czterdzieści groszy) stanowiącą 22 % podatku VAT, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, łącznie kwotę 146,40 zł (sto czterdzieści sześć złotych i czterdzieści groszy).
Postanowieniem z dnia 26 marca 2010 r., referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przyznał skarżącym prawo pomocy w zakresie całkowitym, w tym ustanowienie adwokata z urzędu. Okręgowa Izba Radców Prawnych w Warszawie wyznaczyła radcę prawnego I. H. pełnomocnikiem z urzędu dla skarżących.
W dniu 18 sierpnia 2010 r. wpłynęła do Sądu opinia pełnomocnika o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wraz z wnioskiem o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Zgodnie z § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349, ze zm.) za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej przysługuje 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1. Stawka minimalna w tego typu sprawach wynosi zgodnie z pkt 1 lit. c ww. rozporządzenia - 240 złotych.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) oraz § 14 ust. 2 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.