Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Kuśmirek (spr), , Sędzia WSA Bożena Więch-Baranowska, Sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant Joanna Piątek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2009 r. sprawy ze skargi R. N. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] listopada 2008 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o odmowie dalszego prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową postanawia skargę odrzucić.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] Zakład Ubezpieczeń Społecznych (dalej cytowany jako ZUS) - oddział w [...], odmówił R. N. dalszego prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową i dodatku pielęgnacyjnego od dnia [...] lipca 2008 r. Jak wynika z pisma ZUS z dnia [...] września 2008 r. R. N. zaskarżył tę decyzję do Sądu Okręgowego w [...]. Sprawa do chwili obecnej nie została przez ten Sąd zakończona.
Równocześnie R. N. w dniu [...] lipca 2008 r. złożył do Ministra Pracy i Polityki Społecznej wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji z [...] czerwca 2008 r.
Minister Pracy i Polityki Społecznej decyzją nr [...] z dnia [...] października 2008 r. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji ZUS z [...] czerwca 2008 r. o odmowie dalszego prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową i dodatku pielęgnacyjnego od dnia [...] lipca 2008 r.
Po rozpatrzeniu wniosku skarżącego R. N. o ponowne rozpatrzenie sprawy Minister Pracy i Polityki Społecznej decyzją nr [...] z [...] listopada 2008 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Na decyzję tę złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie R. N.
Zarzucił on zaskarżonej decyzji naruszenie przepisów prawa materialnego, które miały wpływ na wynik sprawy - art. 114 ust. 1 i 1a ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - poprzez błędne ich zastosowanie w sytuacji, gdy nie wystąpiły przesłanki do wznowienia postępowania administracyjnego w celu ponownego ustalenia prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z choroba zawodową oraz prawa do zasiłku pielęgnacyjnego.
Skarżący wnosił o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz zasądzenie na jego rzecz od organu kosztów postępowania i wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji.
W odpowiedzi na skargę Minister Pracy i Polityki Społecznej wniósł o jej oddalenie, powtarzając argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Na wstępie należy wskazać, że Sąd z urzędu bada w pierwszej kolejności dopuszczalność skargi ustalając, czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jej odrzucenia, wymienionych w art. 58 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Przesłankami tymi są niewłaściwość sądu, wniesienie skargi po terminie, nieuzupełnienie braków formalnych, zawisłość sprawy, brak zdolności sądowej lub procesowej oraz niedopuszczalność z innych przyczyn.
Stosownie do przepisu art. 1 Kodeksu postępowania cywilnego sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych są sprawami cywilnymi, do których rozpoznawania powołane są sądy powszechne, chyba że przepisy szczególne przekazują je do właściwości innych sądów. Sprawami z zakresu ubezpieczeń społecznych, objętymi właściwością sądów powszechnych, są sprawy dotyczące ubezpieczeń społecznych, emerytur i rent.