Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Leszek Kamiński po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. K. na postanowienie Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia [...] października 2011 r., nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do złożenia zaświadczenia postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] listopada 2011 r. J. K. wniósł skargę na postanowienie Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, dalej Prezesa KRUS, z dnia [...] października 2011 r., nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do złożenia zaświadczenia urzędu skarbowego o kwocie należnego podatku dochodowego od przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej za rok 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, oraz 2009 r. W skardze zarzucono naruszenie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, w tym art. 32, art. 10, art. 58 § 1 i art. 77 § 1 k.p.a., w związku z art. 5a ust. 4 i ust. 7 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2008 r., Nr 50, poz. 281 ze zm.)
W odpowiedzi na skargę z dnia 14 września 2011 r. organ wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył co następuje:
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Art. 3 § 2 i 3 p.p.s.a. określa kognicję sądów administracyjnych, wskazując katalog aktów prawnych i czynności z zakresu administracji publicznej, które mogą być przedmiotem skargi. Stosownie do treści tego przepisu, kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1 -4a oraz w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę.
Nie wszystkie sprawy dotyczące relacji o charakterze administracyjnym (publicznoprawnym) zostały poddane przez ustawodawcę kognicji sądów administracyjnych. Istnieją bowiem od tej zasady wyjątki, mające swoje umocowanie w przepisach rangi ustawowej.
Z treści art. 180 § 1 k.p.a. wynika, iż w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych stosuje się przepisy tego kodeksu, ale tylko wówczas, gdy przepisy szczególne dotyczące ubezpieczeń nie ustalają odmiennych zasad postępowania w tych sprawach. Takimi szczególnymi przepisami są regulacje zawarte w ustawie o ubezpieczeniu społecznym rolników, która w art. 36 ust. 3 ustanawia regułę zaskarżania do sądu powszechnego w trybie określonym przepisami ustawy kodeks postępowania cywilnego decyzji podejmowanych przez organ rentowy w indywidualnych sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych.