Wniosek w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący: Asesor WSA Karolina Kisielewicz po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2018 r. wniosku P. S. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi P. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego postanawia: - odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie strona 1/2

P. S. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzję Wojewody [...] z [...] września 2017 r. (nr [...] ) o umorzeniu postępowania odwoławczego zainicjowanego przez skarżącego od decyzji Starosty [...] z [...] sierpnia 2017 r. (znak: [...]) udzielającej M. M. pozwolenia na budowę budynków mieszkalnych jednorodzinnych dwukanałowych w zabudowie szeregowej na działkach przy ul. [...] w [...].

W skardze skarżący zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, niemniej tego wniosku nie uzasadnił. W piśmie z 15 stycznia 2018 r. podniósł natomiast, że " kontynuowanie prac budowlanych przez inwestora naraża go na ryzyko niepowetowanych strat i trudnych do odwrócenia skutków w postaci wybudowania budynków w oparciu o decyzje budowlane wydane z naruszeniem przepisów".

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Wniosek skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do treści art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., powoływanej dalej jako p.p.s.a.), po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Przedmiotem ochrony tymczasowej w postaci wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wykonania wymagają. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie egzekucji do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem zawartym w tym akcie (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 sierpnia 2011 r. sygn. akt I FZ 142/11, LEX nr 864 188 oraz z dnia 26 września 2013 r. sygn. akt II OZ 791/13, LEX nr 1 412 495). Zasadą jest, że przymiotu wykonalności nie posiadają akty administracyjne odmowne (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 listopada 2013 r. sygn. akt II GZ 641/13 LEX nr 1 432 680).

Przede wszystkim, zwrot "w granicach tej samej sprawy" należy interpretować na tle art. 3 § 2 P.p.s.a. (przedmiot kontroli sądowej), a także art. 134 i 135 P.p.s.a. (zakres kontroli sądowej). W związku z tym, normą z art. 61 § 3 P.p.s.a. objęte będą zarówno akty wydane w pierwszej instancji, jak i np. akty, w stosunku do których toczy się postępowanie w trybie nadzwyczajnym lub w trybie autokontroli. Za takim rozumieniem tego zwrotu pośrednio opowiedział się Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale wydanej w składzie siedmiu sędziów z dnia 27 czerwca 2000 r. sygn. akt FPS 12/99, publ. ONSA 2001/1/7, podjętej na gruncie poprzednio obowiązujących przepisów P.p.s.a., ale w tej mierze zachowującej aktualność także obecnie. Stwierdził w niej, że zwrot "w granicach danej sprawy", użyty w art. 29 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. nr 74, poz. 368 z późn. zm.), dotyczy sprawy w ujęciu materialnym.

Strona 1/2