Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Włodzimierz Kowalczyk po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.A. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] znak : [...] w przedmiocie: odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji postanawia : oddalić wniosek adwokata P.K. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 25 czerwca 2013 r., oddalił skargę M.A. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] znak : [...].
Postanowieniem z dnia 26 września 2013r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przyznał skarżącemu M.A. prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sadowych oraz ustanowienie adwokata.
Pismem z dnia 22 października 2013 r. Okręgowa Rada Adwokacka w W. poinformowała, iż na pełnomocnika dla M.A. wyznaczyła adwokata w osobie P.K.
W dniu 10 stycznia 2014r. (data stempla biura podawczego) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął wniosek adwokata P.K. o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w zakresie sporządzenia opinii o braku podstaw prawnych do sporządzenia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie.
Zarządzeniem z dnia 20 stycznia 2014r. wezwano adwokata P.K. do złożenia oświadczenia, o jakim mowa w § 20 Rozporządzenia z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat z czynności adwokackie i ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r. Nr 461 j.t.) w terminie 7 dni, pod rygorem oddalenia wniosku o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne świadczone z urzędu.
W dniu 27 lutego 2014 r. (data stempla biura podawczego) do Sądu wpłynęło oświadczenie pełnomocnika ustanowionego z urzędu, w którym oświadczył, że przysługujące mu wynagrodzenie z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej należy kwalifikować do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 316 z późn. zm.), zwanej dalej u.p.d.o.f. ze względu na to, że pomoc prawną z urzędu wykonywał prowadząc działalność zawodową w formie działalności gospodarczej (kancelarii) w rozumieniu art. 5 a pkt 6 lit. a) u.p.d.o.f. Pełnomocnik dołączył także druk oświadczenia podatkowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Przepis art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) stanowi, że wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W odniesieniu do adwokatów zasady powyższe zostały uregulowane w przepisach rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 461).
Stosownie do treści § 20 powołanego rozporządzenia, wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty nie zostały zapłacone w całości lub w części.