Maciej Majewski referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. L. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi G. L. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2011 r. znak: [...] w przedmiocie zwrotu wniosku postanawia: przyznać G. L. prawo pomocy w zakresie całkowitym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz poprzez ustanowienie adwokata z urzędu.
Do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynął na formularzu PPF wniosek G. L. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu.
Z treści złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, iż G. L. mieszka w Domu Pomocy Społecznej w S. Utrzymuje się z emerytury w wysokości 1559,69 zł. Wnioskodawca za pobyt w Domu Pomocy Społecznej ponosi opłatę w kwocie 1198,88 zł. Do dyspozycji wnioskodawcy pozostaje 360,81 zł. Miesięczne wydatki wnioskodawcy to - leki około 300 zł., jedna bateria do aparatu słuchowego 10 zł. (jedna bateria potrzebna jest na miesiąc), telefon komórkowy 30 zł., inne wydatki to artykuły higieniczne, poczta, ksero, przejazdy, bieżące wydatki wg potrzeb (np. obuwie). Wnioskodawca nie posiada oszczędności. Dodał, że jest człowiekiem schorowanym (cukrzyca, dna moczowa, jaskra, zaćma, wstawiony stymulator serca, ubytek słuchu, operacja stawu biodrowego, pięć operacji prostaty, żylaki podudzi).
W sprawie zważono, co następuje.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Zasadą jest, że każdy wnoszący sprawę do Sądu zobowiązany jest ponosić koszty sądowe, a tylko faktyczny brak możliwości finansowych może skutkować zwolnieniem od ich ponoszenia. Należy więc zaznaczyć, że chodzi o taką sytuację finansową, która obiektywnie nie daje możliwości zgromadzenia odpowiednich środków na poniesienie kosztów sądowych. Przyznanie prawa pomocy nastąpić może w przypadku wykazania, że wnioskujący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek lub pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w utrzymaniu koniecznym własnym i swojej rodziny pozostającej we wspólnym gospodarstwie domowym.
Biorąc pod uwagę sytuację majątkową G. L. uznać należy, iż uzasadnione jest przychylenie się do wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata z urzędu. Wnioskodawca utrzymuje się z dochodu w łącznej wysokości 1559 zł. Jest osobą schorowaną, cierpi na wiele schorzeń, mieszka w domu pomocy społecznej, za co ponosi koszt niecałych 1200 zł. Wnioskodawcy pozostaje w związku z tym na pozostałe życiowe wydatki około 360 zł. Fakty te wskazują, że wnioskodawca z osiąganych dochodów nie jest w stanie samodzielne ponieść kosztów sądowych i opłacić zawodowego pełnomocnika.
W związku z powyższym orzeczono, jak w sentencji postanowienia, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.