Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Bogusław Cieśla po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu Gminy [...] od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] sierpnia 2021 r. znak [...] w przedmiocie ustalenia opłaty z tytułu zbycia nieruchomości w związku ze wzrostem jej wartości postanawia: I. odrzucić sprzeciw, II. zwrócić Gminie [...] kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od sprzeciwu.
Pismem z dnia 30 sierpnia 2021 r. Gmina [...] wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sprzeciw od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] sierpnia 2021 r., znak [...], uchylającej decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] lipca 2019 r., znak [...] i przekazującej do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji sprawę dotyczącą ustalenia R. K. jednorazowej opłaty z tytułu zbycia nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...] położonej w obrębie [...], której wartość wzrosła w związku ze zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy [...]
W odpowiedzi na sprzeciw organ odwoławczy wniósł o jego odrzucenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z treścią art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325; dalej: "p.p.s.a."), uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. Ponadto, stosownie do § 2 art. 50, uprawnionym do wniesienia skargi jest również inny podmiot, któremu ustawy przyznają prawo do wniesienia skargi. Natomiast zgodnie z art. 64b § 1 p.p.s.a. do sprzeciwu od decyzji stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
Analiza treści unormowania art. 50 § 1 p.p.s.a. wskazuje, że o statusie strony w postępowaniu sądowoadministracyjnym decyduje posiadanie interesu prawnego. Podkreślić należy, że kryterium "interesu prawnego", na którym oparta jest legitymacja procesowa z art. 50 § 1 p.p.s.a., ma charakter materialnoprawny i wymaga stwierdzenia związku między sferą indywidualnych praw i obowiązków wnoszącego skargę bądź sprzeciw, a zaskarżonym aktem lub czynnością organu administracji. Interes prawny w postępowaniu administracyjnym, a w konsekwencji sądowoadministracyjnym występuje, gdy dany podmiot jest w stanie wskazać przepis prawa uprawniający go do wystąpienia z określonym żądaniem w stosunku do organu administracji publicznej. Ze skargą bądź sprzeciwem może więc wystąpić co do zasady podmiot, który wykaże związek między określonym przez przepisy prawa materialnego interesem prawnym, a aktem lub czynnością organu administracji publicznej.
W niniejszej sprawie, sprzeciw został wniesiony przez Gminę [...]. Wskazać należy, że stanowi ona jednostkę samorządu terytorialnego - gminę. Organem wykonawczym Gminy [...] jest Wójt, który m.in. reprezentuje Gminę na zewnątrz oraz kieruje jej bieżącymi sprawami. Wójt Gminy [...] jest zatem organem w głównej mierze uprawnionym do działania w imieniu Gminy. Działał w sprawie jako organ pierwszej instancji, a zatem ustaleniu podlegało, czy organ ten posiada uprawnienie do kwestionowania w postępowaniu sądowoadminstracyjnym decyzji, mocą której uchylono jego własne rozstrzygnięcie i nakazano ponowne przeprowadzenie postępowania.