Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Joanna Gierak-Podsiadły po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy sprawy ze skargi T.G. na działanie Rady m.W. postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokat E.M. kwotę 180 zł (słownie: sto osiemdziesiąt złotych) oraz kwotę 41,40 zł (słownie: czterdzieści jeden złotych czterdzieści groszy) stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług, łącznie kwotę 221,40 zł (słownie: dwieście dwadzieścia jeden złotych czterdzieści groszy) z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Postanowieniem z dnia 9 lipca 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę T.G.
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 17 sierpnia 2012 r. przyznano skarżącemu prawo pomocy przez ustanowienie adwokata z urzędu.
Pismem z dnia 2 października 2012 r. Okręgowa Rada Adwokacka w [...] poinformowała, że pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego została wyznaczona adw. E.M.
Pismem z dnia 5 listopada 2012 r. adw. E.M. wniosła skargę kasacyjną od ww. postanowienia z dnia 9 lipca 2012 r. wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.
Postanowieniem z dnia 19 listopada 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przywrócił skarżącemu termin do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 lipca 2012 r.
Postanowieniem z dnia 12 marca 2013 r. sygn. akt I OSK 318/13 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.
W piśmie z dnia 8 kwietnia 2013 r. adw. E.M. zawarła wniosek o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, uzupełniony pismem z dnia 23 kwietnia 2013 r. o oświadczenie, że koszty pomocy prawnej nie zostały zapłacone ani w całości, ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej p.p.s.a. - wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 ze zm.), stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w innej sprawie, niż określone w pkt 1 lit. a i b, wynosi 240 zł.
Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b cytowanego rozporządzenia, stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji: za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
W sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach, o czym stanowi § 2 ust. 3 ww. rozporządzenia.
Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.
W przedmiotowej sprawie nie prowadził sprawy w drugiej instancji ten sam adwokat, a czynności podjęte w postępowaniu, za które - zgodnie z przepisami cytowanego rozporządzenia - pełnomocnikowi działającemu z urzędu przysługuje przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, polegały na sporządzeniu i wniesieniu skargi kasacyjnej. Z powyższego tytułu należało więc przyznać pełnomocnikowi kwotę stanowiącą 75% stawki minimalnej, tj. kwotę 180 zł, podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług, łącznie kwotę 221,40 zł.
Z tych przyczyn, na podstawie art. 250 ustawy p.p.s.a. oraz § 18 ust. 1 pkt 2 lit. b w zw. z § 2 ust. 3 cytowanego rozporządzenia orzeczono, jak w sentencji postanowienia.