Maciej Majewski referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: po rozpoznaniu w dniu 21 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. W. o przyznanie prawa pomocy w sprawie VII SA/Wa 1427/10 ze skargi M. W. na niewykonanie przez Prezesa Naczelnej Rady Lekarskiej wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. sygn. akt VII SA/Wa 444/09 postanawia: przyznać M. W. prawo pomocy w całości poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz poprzez ustanowienie adwokata z urzędu.
W dniu 13 września 2010 r. do Sądu wpłynął na formularzu PPF wniosek M. W. o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Wniosek ten został uzupełniony na wezwanie sądu w dniu 11 października 2010 r.
Z treści złożonego wniosku o przyznanie prawa pomocy wynika, iż M. W. prowadzi samodzielnie gospodarstwo domowe. Wnioskodawczyni mieszka w mieszkaniu, ze sprawy o sygn. VII SA/Wa 444/09 wynika, ze jest to mieszkanie typu kawalerka o pow. 19 m2. Utrzymuje się z zasiłku z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w wysokości około 200-300 zł. Ponadto strona regularnie otrzymuje pomoc od C. W. w wysokości 50-400 zł. Strona nie wykazała posiadania innego majątku. Z załączonych do wniosku kserokopii wyciągu bankowego wynika, ze strona posiada na koncie osobistym na dzień 27 sierpnia 2010 r. 323,70 zł. Ponadto złożyła do akt kopię zaświadczenia z urzędu pracy o posiadaniu statusu bezrobotnego bez prawa do zasiłku. Zaznaczyła że w bieżącym utrzymaniu pomaga matka.
W sprawie zważono, co następuje.
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Zasadą jest, że każdy wnoszący sprawę do Sądu zobowiązany jest ponosić koszty sądowe, a tylko faktyczny brak możliwości finansowych może skutkować zwolnieniem od ich ponoszenia. Należy więc zaznaczyć, że chodzi o taką sytuację finansową, która obiektywnie nie daje możliwości zgromadzenia odpowiednich środków na poniesienie kosztów sądowych. Przyznanie prawa pomocy nastąpić może w przypadku wykazania, że wnioskujący nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek lub pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w utrzymaniu koniecznym własnym i swojej rodziny pozostającej we wspólnym gospodarstwie domowym.
Biorąc pod uwagę sytuację majątkową M. W. uznać należy, iż uzasadnione jest przychylenie się do wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu. Wnioskodawczyni jest osobą bezrobotną. Strona utrzymuje się z zasiłku z pomocy społecznej oraz z pomocy C. W. W tej sytuacji uznać należy, że opłacenie kosztów sądowych i opłacenie zawodowego pełnomocnika przekracza możliwości finansowe wnioskodawczyni. Wobec alternatywnego zakreślenia o ustanowienie jakiego pełnomocnika strona wnosi, przyznano pełnomocnika w postaci adwokata z urzędu.
W związku z powyższym orzeczono, jak w sentencji postanowienia, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.