Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska po rozpoznaniu w dniu 28 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. K. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia zażalenia postanawia: 1. przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adw. M. S. tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy), w tym kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zastępstwa prawnego oraz kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt groszy), stanowiącą 23 % podatku VAT, 2. odmówić przyznania adw. M. S. wynagrodzenia w wysokości 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych), powiększonej o 23% podatku od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.
Postanowieniem z dnia 6 września 2010 r. przyznano S. K. prawo pomocy poprzez ustanowienie adwokata. Na tej podstawie, po wystąpieniu Sądu do Okręgowej Rady Adwokackiej w W., pełnomocnikiem skarżącego wyznaczony został adw. M. S..
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 19 stycznia 2011 r. oddalił skargę S. K. i przyznał ze środków budżetowych Sądu na rzecz adw. M. S. kwotę 307,50 zł tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej (w tym kwotę 250 zł tytułem zastępstwa prawnego i kwotę 57,50 zł tytułem podatku od towarów i usług).
W dniu 15 kwietnia 2011 r. wpłynęła skarga kasacyjna od ww. wyroku, sporządzona w imieniu S. K. przez adw. M. S., zawierająca wniosek o zasądzenie na rzecz adw. M. S. kwoty 180 zł powiększonej o 23% podatku od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu.
Wyrokiem z dnia 9 października 2012 r. sygn. II OSK 1065/11 (po rozpoznaniu sprawy na rozprawie, w której nie uczestniczył adw. M. S.) Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.
W tym stanie rzeczy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Jak już wskazano, w skardze kasacyjnej wniesionej od wyroku z dnia 19 stycznia 2011 r. adw. M. S. zawarł wniosek o zasądzenie na jego rzecz kwoty 180 zł powiększonej o 23% podatku od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu.
Wskazać trzeba, że w myśl § 18 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163 poz. 1348 ze zm.) stawka minimalna w postępowaniu przed sądem administracyjnym w drugiej instancji wynosi:
a) za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym - 75 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji nie prowadził sprawy ten sam adwokat - 100 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł,
b) za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50 % stawki minimalnej określonej w pkt 1, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.