Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Andrzej Siwek po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2017 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku rzecznika patentowego L. S. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi Z. A. na przewlekłość postępowania przed Urzędem Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej w sprawie udzielenia patentu na wynalazek pt. "[...]" nr [...] postanowił: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz rzecznika patentowego L. S. koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 600 (słownie sześćset) złotych oraz kwotę 138 (słownie sto trzydzieści osiem) złotych stanowiącą 23% podatku VAT tytułem opłaty za czynności wykonane w ramach zastępstwa prawnego.
Z. A. (dalej też jako skarżący) zwrócił się w niniejszej sprawie z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie rzecznika patentowego.
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 15 lutego 2016 r. zwolniono skarżącego od kosztów sądowych i ustanowiono dla niego rzecznika patentowego, o wyznaczenie którego Sąd zwrócił się do Krajowej Rady Rzeczników Patentowych. Pełnomocnikiem z urzędu wyznaczony został dla skarżącego rzecznik patentowy L. S.
Postanowieniem z dnia 30 sierpnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę.
Ustanowiony pełnomocnik procesowy skarżącego rzecznik patentowy L. S. w piśmie z dnia 18 listopada 2016 r. (k. 120 - 121 akt sądowych) zawarł wniosek o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy Zarazem oświadczył, że koszty te nie zostały opłacone.
W myśl art. 250 § 1ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2016 roku, poz. 718 z późn. zm., dalej też jako p.p.s.a.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W niniejszej sprawie zasady przyznawania wynagrodzenia rzecznikowi patentowemu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 grudnia 2003 r. w sprawie opłat za czynności rzeczników patentowych (Dz. U. z dnia 15 grudnia 2003 r. nr 212, poz. 2076 ze zm.).
Zgodnie z § 12 ust. 1 cyt. rozporządzenia stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji za sporządzenie skargi i udział w rozprawie w sprawie skargi na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego wynosi 600 złotych. Z kolei zgodnie z § 13 ust. 1 wskazanego rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez rzecznika patentowego ustanowionego z urzędu ponoszone przez Skarb Państwa obejmują opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 % stawek minimalnych, o których mowa w § 12, oraz niezbędne, udokumentowane wydatki rzecznika patentowego.
Z akt sprawy wynika, że rzecznik patentowy L. S., jako pełnomocnik z urzędu ustanowiony po wniesieniu przez skarżącego skargi, sporządził pismo procesowe zawierające zarzuty względem zaskarżonej przewlekłości organu.
Tym samym w ramach udzielonej pomocy prawnej wykonane zostały czynności odpowiadające swoim zakresem i charakterem dyspozycji § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 grudnia 2003 r. w sprawie opłat za czynności rzeczników patentowych.
Z tych względów pełnomocnikowi skarżącego należy przyznać wynagrodzenie za zastępstwo prawne w kwocie 600 zł (słownie sześćset złotych) podwyższając powyższą kwotę o stawkę podatku od towarów i usług.
Wobec powyższego, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a, postanowiono jak sentencji.