Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Sędzia WSA Andrzej Wieczorek (spr.) Protokolant ref. staż. Renata Lewandowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2013 r. sprawy ze skargi T. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na bezczynność Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przedmiocie doręczenia decyzji kończącej postępowanie w sprawie wniosku o udzielenie koncesji na kolejny okres postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić skarżącej spółce T. Sp. z o.o. z siedzibą w W. kwotę 100 (sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi.
T. Sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: spółka, skarżąca), działając za pośrednictwem organu, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (dalej: Przewodniczący KRRiT) w sprawie braku doręczenia decyzji wydanej na skutek wniosku z dnia [...] września 2012 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) o udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programu telewizyjnego pod nazwą [...]. W skardze wniosła o:
1) zobowiązanie organu do doręczenia (w terminie 14 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku) decyzji wydanej na skutek skargi o wznowienie postępowania z dnia [...] września 2012 r.
2) stwierdzenie, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
W uzasadnieniu skargi skarżąca wskazała, że w dniu [...] września 2012 r., złożyła wniosek o udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programu telewizyjnego pod nazwą [...]. Od dnia [...] września 2012 r. do dnia [...] listopada 2012 r. organ nie rozpoznał sprawy ani nie poinformował skarżącej o konieczności przedłużenia postępowania. W związku z upływem terminu określonego w art. 35 k.p.a., w ocenie skarżącej, w sprawie zastosowanie miał art. 11 ust. 9 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, co dawało podstawę do przyjęcia, iż w dniu [...] listopada 2012 r. organ wydał decyzję zgodnie z wnioskiem strony zawartym we wniosku z dnia [...] września 2013 r. Skarżąca podkreśliła ponadto, iż w dniu [...] listopada 2012 r. organ wydał postanowienie o wznowieniu postępowania, ale z uwagi na wcześniejsze merytoryczne rozstrzygniecie sprawy postanowienie jest bezprzedmiotowe. Zdaniem skarżącej, jakiekolwiek działanie organu w sprawie wywołanej wnioskiem z dnia [...] września 2012 r., inne niż zgodne z żądaniem strony zawartym w treści skargi jest nieważne, gdyż sprawa została rozstrzygnięta zgodnie z treścią art. 11 ust. 9 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.
Skarżąca podała również, że w dniu [...] listopada 2012 r. złożyła do organu wniosek o doręczenie decyzji wydanej na skutek skargi o wznowienie postępowania, a następnie wobec braku reakcji organu, w dniu [...] grudnia 2012 r. wezwała go do usunięcia naruszenia prawa poprzez doręczenie decyzji.
Skarżąca wskazała, iż w związku z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego RP z dnia 19 lipca 2011 r., sygn. P 9/09 z dniem 3 sierpnia 2012 r. utraciły moc obowiązywania przepisy art. 40 ust. 2 ustawy o radiofonii i telewizji oraz rozporządzenie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 4 lutego 2000 r. w sprawie opłat za udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programów radiowych i telewizyjnych (Dz. U. Nr 12, poz. 153 ze zm.). Natomiast w dniu 20 listopada 2012 r. weszła w życie nowelizacja art. 40 ustawy o radiofonii i telewizji, a w dniu 22 listopada 2012 r. weszło w życie rozporządzenie wykonawcze. Zatem w okresie od [...] sierpnia do [...] listopada 2012 r. opłata za koncesję wynikała z przepisów ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1282 ze. zm.).