Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Grzelak po rozpoznaniu w dniu 20 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. P. na bezczynność Głównego Inspektora Transportu Drogowego w przedmiocie rozpoznania wniosku o wstrzymanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji postanawia: odrzucić skargę
Pismem z dnia [...] czerwca 2010 r. skarżący E. P. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Głównego Inspektora Transportu Drogowego w zakresie rozpoznania wniosku o wstrzymanie rygoru natychmiastowej wykonalności decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] marca 2010 r. nr [...].
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie z uwagi na fakt, iż postanowienie dotyczące wstrzymania wykonalności decyzji nie podlega kontroli sądów administracyjnych. Organ wskazał ponadto, iż postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] wstrzymał natychmiastową wykonalność decyzji organu l instancji do czasu wydania rozstrzygnięcia przez organ II instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem.
W myśl zaś art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) -dalej p.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1. decyzje administracyjne;
2. postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3. postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
1. inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5. akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6. akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
5. akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
6. bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1 -4a.
Należy zatem zauważyć, iż w przypadku skargi na bezczynność organu przedmiotem sądowej kontroli jest brak określonego w pkt 1-4a ww. ustawy aktu lub czynności organu administracji, w sytuacji, gdy organ miał obowiązek podjąć działanie w danej formie i w określonym przez prawo terminie. Zakres przedmiotowy skargi na bezczynność organu administracji publicznej wyznaczają bowiem akty lub czynności z art. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a. Skarga na bezczynność jest więc dopuszczalna tylko w takim zakresie, w jakim dopuszczalne jest na mocy powyższych przepisów zaskarżenie decyzji, postanowień na które służy zażalenie, postanowień kończących postępowanie, postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty, postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym bądź zabezpieczającym, innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa oraz pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach.