Sprawa ze skargi na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpoznania wniosku o zapewnienie dostępu do rynku usług drogowych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska po rozpoznaniu w dniu 14 września 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. D. na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie rozpoznania wniosku o zapewnienie dostępu do rynku usług drogowych postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie strona 1/3

P. D. pismem z dnia 29 maja 2017 r. złożył skargę na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa dotyczącą braku odpowiedzi na wniosek z dnia 21 marca 2017 r. o przyznanie dostępu do usług transportowych. We wniosku tym skarżący wystąpił o udostępnienie pełnoprawnego, nieograniczonego dostępu do wspólnego jednolitego europejskiego rynku usług transportowych w ramach członkostwa Polski w Unii Europejskiej oraz dostępu do krajowego rynku usług transportowych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Jak wynika z akt sprawy, skarżący powiązał bezczynności organu z brakiem wydania przez Ministra Infrastruktury i Budownictwa decyzji administracyjnej dotyczącej udostepnienia pełnoprawnego, nieograniczonego dostępu do wspólnego jednolitego europejskiego rynku usług transportowych w ramach członkostwa Polski w Unii Europejskiej oraz dostępu do krajowego rynku usług transportowych.

Sąd, dokonując kontroli sprawy ze skargi na bezczynność organu, w pierwszej kolejności ocenia dopuszczalności takiej skargi. Oceniając wniesioną przez skarżącego skargę na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa z tej perspektywy, należy uznać ją za niedopuszczalną, bo pozostającą poza zakresem działania sądów administracyjnych.

Złożona przez P. D. skarga na bezczynność Ministra Infrastruktury i Budownictwa dotyczy wniosku o udostępnienie pełnoprawnego, nieograniczonego dostępu do wspólnego jednolitego europejskiego rynku usług transportowych w ramach członkostwa Polski w Unii Europejskiej oraz dostępu do krajowego rynku usług transportowych. Przyczyną złożenia skargi są zastrzeżenia do funkcjonowania programu "[...]" prowadzonego przez Zrzeszenie Międzynarodowych Przewoźników Drogowych w Polsce oraz usługi elektronicznej oferowanej przez przedsiębiorstwo T. GmbH. Zastrzeżenia te P. D. zawarł w piśmie z dnia 26 marca 2014 r. adresowanym do Pana Prezesa Z. w Polsce J. B. (kopia w aktach administracyjnych s. 1) oraz w piśmie z dnia 1 lipca 2015 r. adresowanym do T. ul. [...]., [...] P. (kopia w aktach administracyjnych s. 10). Jak wynika z akt administracyjnych przedmiotem postępowania były zastrzeżenia do funkcjonowania Zrzeszenia Międzynarodowych Przewoźników Drogowych w Polsce min. działania monopolistyczne, brak dostępu do określonych usług i dyskryminację oraz brak dostępu do określonej usługi (zdaniem skarżącego Z.) oferowanej przez przedsiębiorstwo T.GmbH.

Sąd przychyla się do stanowiska organu zawartego w piśmie z dnia 11 sierpnia 2016 r. sygnatura [...]., twierdzącego, iż, żądanie przez Skarżącego przyznania usługi elektronicznej dostępu do zamkniętej giełdy ładunków podmiotu prywatnego podlega regulacji cywilnoprawnej i dotyczy innej sfery niż dostęp do rynku usług transportowych. Zrzeszenie Międzynarodowych Przewoźników Drogowych w Polsce jest stowarzyszeniem zarejestrowanym w Krajowym Rejestrze Sądowym pod nr [...] (dalej: Z.). Członkostwo przewoźników drogowych w stowarzyszeniach nie jest obowiązkowe, co oznacza, że przedsiębiorcy, mogą lecz nie muszą z niego korzystać. Członkostwo przedsiębiorcy w stowarzyszeniu przewoźników jest jego autonomiczną decyzją.

Strona 1/3