Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Borowiecki po rozpoznaniu w dniu 25 września 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. A. na bezczynność Krajowej Rady Radców Prawnych w zakresie zajęcia stanowiska w kwestiach poruszonych w pismach skarżącego z dnia [...] kwietnia 2013 r., z dnia [...] czerwca 2013 r., z dnia [...] grudnia 2013 r. oraz z dnia [...]lutego 2014 r. p o s t a n a w i a: odrzucić skargę
Pismem z dnia [...] marca 2014 r. T. A. (dalej także: "skarżący" lub "strona skarżąca") wniósł bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Krajowej Rady Radców Prawnych (dalej także: "KRRP") w przedmiocie zajęcia stanowiska w kwestiach szczegółowo poruszonych w pismach skarżącego z dnia [...] kwietnia 2013 r., z dnia [...] czerwca 2013 r., z dnia [...] grudnia 2013 r. oraz z dnia [...] lutego 2014 r.
Z akt niniejszej sprawy wynika, że pismem z dnia [...] kwietnia 2013 r. skarżący zwrócił się do Krajowej Rady Radców Prawnych z prośbą o wyjaśnienie kwestii:
1) Czy stosowanie bezprawnego nacisku przez osobę trzecią, Kancelarię Prawno- Windykacyjną, w celu wywarcia wpływu na pełnomocnika wykonującego działania z urzędu (zmuszanie do zaniechania prawnych czynności służbowych zleconych przez Sąd): jest zgodne z prawem, czy też stanowi wykroczenie lub przestępstwo;
2) Czy kierowanie ścigania (przeciwko pełnomocnikowi wykonującemu działania z urzędu) o przewinienie dyscyplinarne jest zgodne z prawem, czy też stanowi wykroczenie lub przestępstwo;
3) Czy tworzenie fałszywych dowodów lub podejmowanie innych podstępnych zabiegów oraz skierowanie (przeciwko pełnomocnikowi wykonującemu działania z urzędu) ścigania o przewinienie dyscyplinarne albo podjęcie takich zabiegów w toku tego postępowania - jest zgodne z prawem, czy też stanowi wykroczenie lub przestępstwo;
4) Czy niżej wymienione słowa użyte przez Kancelarię Prawno-Windykacyjną (osobę trzecią) są zgodne z prawem i stanem faktycznym, czy też stanowią wykroczenie lub przestępstwo. W piśmie skarżący zacytował teść pisma wspomnianej Kancelarii Prawno-Windykacyjnej, tj.:
"W dniu [...] października 2011 roku zostały przez Panią B. złożone do sądu wnioski o Pana odwołanie w związku z niesumiennym postępowaniem. W związku z tym nie jest Pan władny podejmować czynności w sprawie już od złożenia wniosku. Jednocześnie dalsze czynności podejmowane w powyższych sprawach są szkodliwe i nawołujemy do zaprzestania w/w procederu, gdyż przestał Pan pełnić funkcje Pełnomocnika".
Pismem z dnia [...] czerwca 2013 r. skierowanym do KRRP skarżący ponowił prośbę o wyjaśnienie wskazanych powyżej kwestii.
Krajowa Rada Radców Prawnych ww. pisma skarżącego przekazała, zgodnie z właściwością miejscową, do Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...].
Pismem z dnia [...] grudnia 2013 r. skarżący wystosował "monit - wezwane do usunięcia naruszenia prawa". Stwierdził w nim, że pismem z dnia [...] czerwca 2011 r. wystąpił z tą kwestią do OIRP w [...]. Skarżący dodał, że jednak po bezskutecznym upływie 10 miesięcy wystąpił z prośbą do KRRP.
W dniu [...] lutego 2014 r. skarżący ponowił wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
W odpowiedzi na powyższe pisma strony skarżącej Okręgowa Izba Radców Prawnych w [...] poinformowała, że po zapoznaniu się z przekazanymi materiałami nie znalazła podstaw do podjęcia działań w opisanej przez skarżącego sprawie. OIRP w [...] zasygnalizowała jednocześnie, że Prezydium Rady nie jest właściwe do udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy działania Prezesa wskazanej Kancelarii stanowią wykroczenie lub przestępstwo, albowiem odpowiedź w tym zakresie należy do stosownych organów ścigania, a następnie do sądu. Organ podkreślił także, że orzecznictwo sądowe nie pozostawia wątpliwości, że strona, dla której ustanowiono radcę prawnego z urzędu, może wypowiedzieć temu radcy pełnomocnictwo procesowe.