Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Grzelak po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi W. M. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie przejazdu bez uiszczenia opłaty elektronicznej postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji
Pismem z dnia 4 lutego 2013 r. skarżący W. M. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2013 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie przejazdu bez uiszczenia opłaty elektronicznej.
W skardze został zawarty wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku skarżący podał, że jest osobą pracującą na etacie i jego zarobki wynoszą około 2100 zł netto. Skarżący jest jedynym żywicielem rodziny, a jego żona nie pracuje. Skarżący ma na utrzymaniu pięcioro dzieci. Wskazał, że Główny Inspektor Transportu Drogowego nałożył na niego kary pieniężne na łączną kwotę 9000 zł, a obecnie przed organem toczą się jeszcze 4 niezakończone postępowania administracyjne, a każde zagrożone karą 3000 zł. Powyższa sytuacja jest dla skarżącego i jego rodziny bardzo trudna i może prowadzić do nieodwracalnych skutków finansowych oraz trudności rodzinnych. Do wniosku skarżący załączył zaświadczenie o zarobkach, z którego wynika, że średnie miesięczne wynagrodzenie skarżącego za listopad i grudzień 2012 r. oraz styczeń 2013 r. wyniosło 2900 zł brutto (netto 2092,11 zł).
W niniejszej sprawie skarżący w związku z postępowaniem o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, nadesłał na wezwanie sądu m. in. zaświadczenie Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w G., z którego wynika, że siedmioosobowa rodzina skarżącego znajduje się w trudnej sytuacji materialnej z powodu niskich dochodów i korzysta ze świadczeń pomocy społecznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, dalej cyt. jako p.p.s.a.), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
Jednakże art. 61 § 3 p.p.s.a. stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w art. 61 § 1 p.p.s.a., jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Uzasadniając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji skarżący wskazał, że na skutek nałożonych na niego kar jest zobowiązany do zapłaty 9000 złotych. Znajdujące się w aktach sprawy dokumenty potwierdzają, że skarżący ma na utrzymaniu siedmioosobową rodzinę, a jedynym źródłem utrzymania skarżącego jest jego wynagrodzenie za prace, które wynosi około 2100 zł netto. Z powodu niskich dochodów rodzina skarżącego korzysta z pomocy społecznej.
Zdaniem Sądu wskazane wyżej okoliczności uzasadniają wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, bowiem w obecnej sytuacji materialnej skarżącego, uzyskiwane przez niego dochody w całości są przeznaczane na bieżące utrzymanie rodziny, zatem egzekucja nałożonej zaskarżoną decyzją kary pieniężnej mogłaby spowodować ryzyko wystąpienia trudnych do odwrócenia skutków.
Mając na uwadze powyższe, Sąd na podstawie art. 61 § 3 i 5 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji.