Dnia 20 stycznia 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. R. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 września 2016 r., oddalającego skargę J. R. na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...] lutego 2016 r., nr [...] w przedmiocie zobowiązania do uiszczenia kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań laboratoryjnych postanawia odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku.
Wyrokiem z dnia 22 września 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. R. (dalej skarżąca), reprezentowanej przez męża, na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do uiszczenia kwoty stanowiącej równowartość kosztów przeprowadzonych badań laboratoryjnych.
Sąd postanowieniem z dnia 3 listopada 2016 r. stwierdził, że orzeczenie z dnia 22 września 2016 r. jest prawomocne od dnia 25 października 2016 r.
W dniu 16 stycznia 2017 r. pełnomocnik skarżącej złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia powyższego wyroku, wnosząc jednocześnie o przywrócenie terminu do dokonania tej czynności. W uzasadnieniu wskazał, że nie mógł złożyć przedmiotowego wniosku w terminie. Dodał, że nie jest pełnomocnikiem profesjonalnym, w związku z czym nie miał wiedzy odnośnie do procedury sporządzania uzasadnienia orzeczenia. Na rozprawę również nie mógł stawić się z uwagi na obowiązki zawodowe. Wyjaśnił, że dopiero po zorientowaniu się o braku otrzymania "odpowiedzi" z przedmiotowej rozprawy, zaczął "wydzwaniać do sądu" z prośbą o uzyskanie informacji. Wówczas dowiedział się o rozstrzygnięciu Sądu i możliwości złożenia wniosku o przywrócenie terminu o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku. Skarżący dodał, że o rozstrzygnięciu dowiedział się dopiero w dniu "11 stycznia 2016 r.", zatem, jak podał, niniejszy wniosek został wywiedziony w terminie 7 dni od czasu ustania przyczyny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Przepis art. 85 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.; dalej p.p.s.a.), wprowadził zasadę, zgodnie z którą czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna, przy czym, w przypadku jeżeli strona nie dokonała czynności bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu (art. 86 § 1 p.p.s.a.).
Tryb złożenia wniosku szczegółowo reguluje art. 87 p.p.s.a. W myśl § 1 pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Natomiast § 2 stanowi, że w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Kryterium braku winy o jakiej mowa w art. 87 § 2 p.p.s.a., stanowiące przesłankę zasadności wniosku o przywrócenie terminu polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Zarówno w nauce postępowania administracyjnego, jak i w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego panuje zgodność, że oceniając wystąpienie tej przesłanki, sąd powinien przyjąć obiektywny miernik staranności, której można wymagać od każdego należycie dbającego o swoje interesy (J.P. Tarno - "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Komentarz" Wydawnictwo LexisNexis, Warszawa 2004, s. 149).