Wniosek w przedmiocie stwierdzenia wprowadzenia do obrotu partii nawozu niezgodnie z warunkami z określeniem terminu jej wycofania oraz nałożeniem opłaty sankcyjnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku M. Z. o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lutego 2013 r., sygn. akt VI SA/Wa 691/11 odrzucającego skargę Z. Z. i M. Z. w sprawie ze skargi M. Z. i Z. Z. wspólników E. s. c. na decyzję Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wprowadzenia do obrotu partii nawozu niezgodnie z warunkami z określeniem terminu jej wycofania oraz nałożeniem opłaty sankcyjnej postanawia: przywrócić termin do złożenia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lutego 2013 r., sygn. akt VI SA/Wa 691/11.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lutego 2013 r., sygn. akt VI SA/Wa 691/11 odrzucono skargę Z. Z. i M. Z. na decyzję Głównego Inspektora Jakości Handlowej Artykułów Rolno - Spożywczych z dnia [...] lutego 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wprowadzenia do obrotu partii nawozu niezgodnie z warunkami, określenia terminu jej wycofania oraz nałożenia opłaty sankcyjnej.

Postanowieniem z dnia 4 października 2013 r. zwolniono skarżącego M. Z. od kosztów sądowych i ustanowiono dla niego adwokata z urzędu. W dniu 5 listopada 2013 r. Okręgowa Rada Adwokacka w W. wyznaczyła adwokata I. K. pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego M. Z. w niniejszej sprawie.

W dniu 9 grudnia 2013 r. pełnomocnik strony skarżącej złożył skargę kasacyjną od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lutego 2013 r., jednocześnie wnosząc o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej od ww. postanowienia.

Wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej pełnomocnik skarżącego uzasadniał tym, iż nie miał on możliwości wniesienia skargi kasacyjnej. Pismo o ustanowieniu pełnomocnikiem adwokat I. K. otrzymała w dniu 26 listopada 2013 roku a z aktami zapoznała się w dniu 3 grudnia 2013 r. i dopiero wówczas powzięła wiedzę o podstawach wystąpienia ze skargą kasacyjną.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:

Zgodnie z art. 177 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.) skargę kasacyjną wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok lub postanowienie, w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie odpisu orzeczenia z uzasadnieniem. Stosownie natomiast do art. 175 § 1 powołanej ustawy, skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, z zastrzeżeniem § 2 i 3.

Jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu (art. 86 § 1 P.p.s.a.). Brak winy po stronie podmiotu dokonującego lub zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Wniosek o przywrócenie terminu powinien zawierać uzasadnienie, w którym strona uprawdopodobni brak winy w przekroczeniu terminu.

Zgodnie z art. 87 § 1 p.p.s.a. pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Przy czym w orzecznictwie sądowym wskazuje się, że mimo iż art. 87 § 1 powołanej ustawy zastrzega, że żądanie przywrócenia terminu należy zgłosić w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, to uwzględnienia wymaga fakt, iż zgodnie z § 4 art. 87 wskazanej wyżej ustawy równocześnie z wnioskiem strona jest zobowiązana dokonać czynności, której nie dokonała w terminie. W konsekwencji uznaje się, że w wypadku ustanowienia pełnomocnika w trybie art. 244 p.p.s.a., dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu do wniesienia skargi kasacyjnej jest dzień, w którym pełnomocnik z urzędu miał rzeczywistą możliwość wniesienia skargi kasacyjnej po zapoznaniu się z aktami sprawy, jednak nie później niż dzień upływu trzydziestu dni od dnia zawiadomienia go o wyznaczeniu do występowania w sprawie (por. postanowienie NSA z dnia 8 czerwca 2006 r., sygn. akt I FZ 198/06, niepubl., postanowienie NSA z dnia 15 marca 2007 r., sygn. akt II FZ 47/07, niepubl., postanowienie NSA z dnia 11 października 2011 r., sygn. akt II FZ 570/11). Prezentowana koncepcja z jednej strony gwarantuje stronie i jej pełnomocnikowi czas niezbędny do sporządzenia i wniesienia środka zaskarżenia wraz z żądaniem przywrócenia terminu, z drugiej zaś nie pozwala na nieograniczoną w czasie możliwość składania wniosku w trybie art. 86 omawianej ustawy.

Strona 1/2