Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Grzelak po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2009 r., Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów transportu drogowego postanawia odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym
Skarżący, J. B. prowadzący działalność pod nazwą "[...]" złożył w dniu 3 marca 2009 r. (data nadania) skargę na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] stycznia 2009 r. Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów transportu drogowego. Do skargi dołączono sporządzony na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
Postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 października 2009 r. odmówiono przyznania skarżącemu prawa pomocy w żądanym zakresie.
W uzasadnieniu Sąd podkreślił, iż z przedłożonych wówczas przez skarżącego dokumentów i wyjaśnień wynikało, że wydaje on na swoje utrzymanie kwotę 2 000 zł. Posiada dom jednorodzinny o powierzchni 180 m2 oraz samochód marki [...] z 2007 r. o wartości 25.552 EURO. Na skarżącym ciąży spłata kredytu hipotecznego w wysokości 330.000 zł. Według załączonej przez skarżącego kopii zeznania o wysokości osiągniętego dochodu w roku 2008 r. (PIT-36) wynika, że przy przychodach w wysokości 1.190.887,26 złotych skarżący osiągnął dochód w wysokości 8.408,44 zł. Natomiast z przedstawionej przez skarżącego księgi przychodów i rozchodów wynika, że w okresie od stycznia do kwietnia 2009 r., przy przychodach 343.774,91 zł, skarżący osiągnął dochód w wysokości 2.702,670 zł. Przedstawiony wyciąg z firmowego rachunku bankowego za okres od 28 lutego 2009 r. do 30 maja 2009 r. potwierdza wielokrotne wpłaty i wypłaty znacznych środków pieniężnych. Łączna suma wpłat w omawianym okresie wyniosła 44.529,93 zł, natomiast wypłat - 44.459,93 zł.
Sąd uznał, że skarżący, który osiąga przychody z prowadzonej działalności gospodarczej i na bieżąco obraca środkami pieniężnymi, ma możliwość zaplanowania wydatków, w których powinien poczynić oszczędności na pokrycie kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego. Przy ocenie sytuacji finansowej skarżącego Sąd wziął pod uwagę, że załączone do wniosku o przyznanie prawa pomocy umowy leasingu, jak również informacja o spłacaniu przez skarżącego kredytu hipotecznego w wysokości 330.000 zł, z którymi to zobowiązaniami wiąże się konieczność spłaty co miesiąc rat, świadczą o zdolnościach płatniczych skarżącego, wyłączając tym samym możliwość przyznania prawa pomocy w żądanym zakresie przez skarżącego zakresie.
Po wezwaniu J. B. do uiszczenia wpisu sądowego zarządzeniem z dnia 13 listopada 2009 r. (k: 118 akt sądowych) skarżący złożył kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego (k: 125 akt sądowych). Z wniosku o przyznanie prawa pomocy (PPF), uzupełnionego pismem z dnia 2 marca 2010 r. wynika, że skarżący poniósł w 2009 r. stratę z prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w wysokości 6 859, 53 zł. Na dowód czego przedstawił podatkową księgę przychodów i rozchodów za 2009 r. Skarżący poinformował przy tym, iż nie prowadzi już działalności gospodarczej, przedstawiając złożony w dniu 7 stycznia 2010 r. w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych wniosek o wyrejestrowanie płatnika. Odebrany mu został także przez leasingodawcę samochód [...], a będąca jego własnością nieruchomość została sprzedana. Jak wyjaśnił, na jego rachunek bankowy wpływają jeszcze kwoty należne mu od kontrahentów z okresu prowadzenia działalności gospodarczej. Są to kwoty w wysokości od 1 000 do 3 744 zł. Skarżący nie posiada nieruchomości i jak wskazał w piśmie z dnia 2 marca 2010 r. jest na utrzymaniu rodziców.