Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym zażalenia A. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 czerwca 2008 r. odmawiające zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Komendanta Policji z dnia [...] kwietnia 2007 r. Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów transportu drogowego postanawia: 1. odrzucić zażalenie; 2. zwrócić A. Sp. z o.o. z siedzibą w W. wpis w wysokości 100 (słownie: sto) złotych.
Postanowieniem z dnia 18 czerwca 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił zawieszenia postępowania sądowoadministracyjnego w sprawie ze skargi A. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Komendanta Policji z dnia [...] kwietnia 2007 r. Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów transportu drogowego.
Pismem z dnia [...] lipca 2008 r. strona skarżąca reprezentowana przez radcę prawnego J. C., wniosła zażalenie na powyższe postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W uzasadnieniu zażalenia wskazano, że zaskarżone ww. postanowienie z dnia 18 czerwca 2008 r. jest zaskarżalne i w związku z tym Sąd obowiązany był doręczyć je wraz z uzasadnieniem, a nie jedynie samą sentencję. Strona skarżąca podniosła, iż takie działanie Sądu jest rażącym naruszeniem prawa, skutkującym niemożnością merytorycznego odniesienia się strony do treści rozstrzygnięcia, przy upływającym terminie do jego zaskarżenia. Skutkuje to niemożnością skontrolowania prawidłowości rozstrzygnięcia przez Naczelny Sąd Administracyjny. Taka sytuacja zdaniem strony skarżącej oznacza także pozbawienie strony możności obrony swych praw.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
Zgodnie z treścią art. 163 § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej
p.p.s.a.) postanowienia wydane na posiedzeniu niejawnym sąd doręcza z urzędu stronom. Gdy stronie przysługuje środek zaskarżenia, postanowienie należy doręczyć z uzasadnieniem. Doręczając postanowienie należy pouczyć stronę występującą w sprawie bez adwokata lub radcy prawnego o dopuszczalności, terminie i sposobie wniesienia środka zaskarżenia.
W myśl art. 194 § 1 p.p.s.a. zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego w przypadkach przewidzianych w ustawie, a ponadto na postanowienia, których przedmiotem jest:
1. przekazanie sprawy innemu sądowi administracyjnemu;
2. wstrzymanie lub odmowa wstrzymania wykonania decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, o których mowa w art. 61;
3. zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania;
4. odmowa sporządzenia uzasadnienia wyroku;
5. sprostowanie lub wykładnia orzeczenia albo ich odmowa;
6. oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego;
7. odrzucenie skargi kasacyjnej;
8. odrzucenie zażalenia;
9. zwrot kosztów postępowania, jeżeli strona nie wnosi skargi kasacyjnej;
10. ukaranie grzywną.
Należy zauważyć, że z treści art. 194 § 1 pkt 3 p.p.s.a. wynika, że zaskarżalne jest tylko postanowienie dotyczące kwestii zawieszenia postępowania i odmowy podjęcia już zawieszonego postępowania sądowoadministracyjnego.