Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. M. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa (obecnie Minister Infrastruktury) z [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia opłaty za używanie niezarejestrowanego odbiornika telewizyjnego postanawia: odrzucić skargę
Skarżąca - A. M., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem organu I instancji, skargę na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa (obecnie Minister Infrastruktury - dalej "Minister"). Decyzja będąca przedmiotem skargi jest ostateczna, wobec czego skarżącej przysługiwało prawo złożenia od niej - w terminie 30 dni, za pośrednictwem Ministra, skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. O takim trybie zaskarżenia skarżąca została prawidłowo pouczona w skarżonej decyzji.
Jak wynika z akt administracyjnych (zwrotnego potwierdzenia odbioru) zaskarżoną decyzję skarżącej doręczono 9 sierpnia 2016 r. Jej odbiór skarżąca pokwitowała osobiście.
Dnia 16 sierpnia 2016 r. skarżąca nadała na adres organu I instancji skargę, której przedmiotem uczyniła decyzję Ministra (k. 4 akt).
Powyższa skarga została przez organ I instancji nadana na adres Ministra dnia 16 marca 2018 r. (k. 6 akt).
Minister w odpowiedzi na skargę wniósł o odrzucenie skargi, jako złożonej po terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje;
Stosownie do art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369), dalej "p.p.s.a." skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie jest przedmiotem skargi.
Zgodnie zaś z art. 53 § 1 p.p.s.a. skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia w sprawie.
W niniejszej sprawie przedmiotem skargi skarżąca uczyniła decyzję Ministra. Wobec tego, dla skutecznego złożenia owej skargi, skarżąca winna była wnieść ją - zgodnie z pouczeniem, za pośrednictwem Ministra. Tymczasem skarżąca skargę wniosła za pośrednictwem organu I instancji, który czyniąc zadość wymogowi z art. 54 § 1 p.p.s.a., przesłał ją do Ministra 16 marca 2018 r. Zatem ów dzień - 16 marca 2018 r., Sąd przyjął za dzień prawidłowego - zgodnego z trybem, wniesienia skargi.
Mając powyższe ustalenia na uwadze Sąd stwierdza, że nadanie skargi dnia 16 marca 2018 r. w sytuacji, gdy ustawowy, trzydziestodniowy termin na jej złożenie upłynął 8 września 2016 r., spowodowało, że została ona wniesiona z uchybieniem tego terminu, co skutkuje jej odrzuceniem. Sąd zauważa przy tym, że w sprawie nie zgłoszono wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
Z powyższych względów Sąd - na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 i § 3 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.