Wniosek w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi A. J. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji

Inne orzeczenia o symbolu:
6379 Inne o symbolu podstawowym 637
Inne orzeczenia z hasłem:
Wstrzymanie wykonania aktu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komisja Nadzoru Finansowego
Uzasadnienie strona 1/3

A.J. w dniu [...] stycznia 2018 r. złożył skargę na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego w Warszawie (dalej: KNF) z dnia [...] grudnia 2017 r. o nr [...] Jednocześnie wraz ze skargą wniósł o wstrzymanie w całości wykonania zaskarżonej decyzji, wskazując na prawdopodobieństwo wyrządzenia znacznej szkody i spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W pierwszej kolejności skarżący zaznaczył, że tożsamy wniosek został wniesiony bezpośrednio do KNF przy piśmie z dnia [...] stycznia 2018 r. i zostały dołączone do niego dokumenty w oryginałach, potwierdzające okoliczności opisane w uzasadnieniu pisma. Następnie podniósł, że wykonanie decyzji KNF w pkt II nakładającej karę pieniężną w wysokości 10.000,00 zł stanowi znaczne obciążenie finansowe dla niego. Skarżący bowiem ma 56 lat, nie jest nigdzie zatrudniony, a prowadzoną działalność gospodarczą z uwagi na trudną sytuację materialną zmuszony był zawiesić w dniu [...] czerwca 2017 r. W 2016 r. zatrudniony był na umowę o pracę i z tego tytułu osiągał wynagrodzenie ok. 10.000 zł miesięcznie. Jednak obecnie, jako osoba bezrobotna utrzymuje się wyłącznie z oszczędności. Skarżący wyjaśnił, że posiada również zadłużenie na kartach kredytowych, odpowiednio 941,94 zł i 1.967,65 zł. W ocenie skarżącego jego sytuacja materialna uniemożliwia mu zapłatę kary pieniężnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm., dalej: "p.p.s.a."), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Natomiast w myśl art. 61 § 3 tej ustawy, po przekazaniu sądowi skargi, jeśli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności. Zawarty w powyższym przepisie katalog przesłanek warunkujących wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia jest zamknięty. Oznacza to, że ustawa w sposób wyczerpujący wskazuje przesłanki wstrzymania wykonania orzeczenia ostatecznego, uzależniając tę możliwość wyłącznie od wykazania istnienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Z powołanego przepisu wynika, że wstrzymanie przez sąd wykonania zaskarżonego aktu lub czynności ma charakter wyjątkowy. Strona skarżąca, dążąc do wstrzymania wykonania decyzji, musi złożyć stosowny wniosek i uprawdopodobnić, że istnieją przesłanki uzasadniające odstąpienie od zasady wykonalności orzeczeń ostatecznych i wstrzymanie wykonania zaskarżonego orzeczenia.

Pod pojęciem "wyrządzenia znacznej szkody" należy rozumieć taką szkodę - majątkową lub niemajątkową - której nie będzie można wynagrodzić przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub nie będzie można jej wyegzekwować ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego

(zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/04). Natomiast trudne do odwrócenia skutki, to takie skutki prawne lub faktyczne, które raz zaistniałe, spowodują istotną, bądź trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków. Sąd, wydając orzeczenie w omawianym przedmiocie, powinien swoje rozstrzygnięcie oprzeć zarówno na ocenie wniosku strony skarżącej, jak i na materiale dowodowym zgromadzonym w aktach sprawy, w aspekcie wystąpienia, bądź też nie wystąpienia, przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, tj. niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Należy mieć przy tym na uwadze, że uprawdopodobnienie okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania zaskarżonego aktu lub czynności spoczywa na składającym wniosek (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 marca 2011 r., sygn. akt II FSK 632/11) poprzez odniesienie się do konkretnych zdarzeń świadczących o tym, że wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności jest uzasadnione. W postanowieniu z dnia 18 maja 2004 r., sygn. akt FZ 65/04 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że brak takiego uzasadnienia wniosku uniemożliwia jego merytoryczną ocenę. Brak należytego uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji, przez który należy rozumieć także brak stosownych dokumentów potwierdzających argumentację podniesioną przez stronę we wniosku, nie jest brakiem formalnym, do uzupełnienia którego Sąd ma obowiązek wezwać skarżącego w trybie art. 49 p.p.s.a.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6379 Inne o symbolu podstawowym 637
Inne orzeczenia z hasłem:
Wstrzymanie wykonania aktu
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komisja Nadzoru Finansowego