Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Andrzej Siwek po rozpoznaniu w dniu 26 czerwca 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku K. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi K. S. na uchwałę Prezydium Krajowej Rady radców Prawnych z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania p o s t a n a w i a: ustanowić dla skarżącej K. S. radcę prawnego.
Postanowieniem starszego referendarza sądowego z dnia 24 sierpnia 2016 roku K. S. (dalej też jako "skarżąca") została zwolniona od kosztów sądowych. U podstaw powyższego rozstrzygnięcia legło ustalenie, iż skarżąca - samodzielnie prowadząca gospodarstwo domowe - nie uzyskuje żadnych dochodów. W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia podkreślono, że z informacji podanych w formularzu wniosku wynika, że skarżąca sama prowadzi gospodarstwo domowe Jej majątek wyczerpuje lokal mieszkalny o powierzchni 81 m2 oraz garaż o powierzchni 30 m2. Skarżąca załączyła wypis z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, który potwierdza, iż skarżąca iż od 15 lipca 2013 r. nie prowadzi działalności gospodarczej.
W dniu 22 lutego 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wydał w niniejszej sprawie wyrok oddalający skargę, przy czym skarżąca, po otrzymaniu odpisu wyroku z uzasadnieniem, wniosła na urzędowym formularzu PPF o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego. Zaznaczyła, że, o ile byłoby to możliwe, ustanowić dla niej pełnomocnika w osobie radcy prawnego M. W., ul. [...],[...].
W uzasadnieniu wniosku skarżąca podniosła, że jej sytuacja materialna się nie zmieniła. Przedłożyła zeznanie podatkowe za rok 2016, z którego wynika, że nie uzyskała w ubiegłym roku żadnego dochodu. W piśmie z dnia 13 czerwca 2017 r. skarżąca wskazała, że nie posiada żadnych rachunków bankowych bądź lokat. W konsekwencji skarżąca nie osiąga żadnych dochodów, jak również nie dysponuje żadnymi oszczędnościami. Podniosła, iż egzystuje dzięki wsparciu finansowemu bliskich.
Starszy referendarz sądowy, rozpoznając wniosek skarżącej o ustanowienie radcy prawnego, zważył, co następuje:
W pierwszej kolejności podnieść należy, iż skarżąca wnosi o przyznanie prawa pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego w sytuacji, gdy została już zwolniona od kosztów sądowych postanowieniem starszego referendarza sądowego z dnia 24 sierpnia 2016 r.
Zatem wniosek skarżącej będzie podlegał rozpoznaniu w oparciu o przesłanki dotyczące przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym. W myśl art. 245 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2016 roku, poz. 718 z późn. zm., dalej też jako p.p.s.a.) prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje bowiem zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Z kolei zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
W ocenie rozpoznającego niniejszy wniosek o przyznanie prawa pomocy, sytuacja majątkowa skarżącej nie uległa zmianie w stosunku do stanu jaki istniał w momencie rozpoznawania poprzedniego wniosku skarżącej o przyznanie prawa pomocy (dnia 24 sierpnia 2016 r.). Skarżąca nie dysponuje zatem żadnym dochodem. Oczywistym jest, że skarżąca nie jest więc w stanie spełnić żądań finansowych wybranego pełnomocnika, tj. pokryć kosztów zastępstwa procesowego, które z pewnością będą przewyższać koszty sądowe. Z tej przyczyny konieczne jest przyznanie skarżącej radcy prawnego z urzędu w celu stworzenia możliwości odpowiedniej obrony jej interesów przed Sądem.
Odnosząc się do wskazania we wniosku konkretnego pełnomocnika, o ustanowienie którego skarżąca wnosi, zaznaczyć należy, że zgodnie z art. 253 § 1 i 2 p.p.s.a. o wyznaczenie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego sąd zwraca się do właściwej okręgowej rady adwokackiej, rady okręgowej izby radców prawnych, Krajowej Rady Doradców Podatkowych lub Krajowej Rady Rzeczników Patentowych, doręczając postanowienie o przyznaniu prawa pomocy. Okręgowa rada adwokacka, rada okręgowej izby radców prawnych, Krajowa Rada Doradców Podatkowych lub Krajowa Rada Rzeczników Patentowych, w terminie czternastu dni od dnia doręczenia postanowienia, wyznacza pełnomocnika, zawiadamiając o tym niezwłocznie pełnomocnika oraz sąd. Z kolei zgodnie z art. 244 § 3 p.p.s.a. jeżeli strona we wniosku wskazała adwokata, radcę prawnego, doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego, właściwa okręgowa rada adwokacka, rada okręgowej izby radców prawnych, Krajowa Rada Doradców Podatkowych lub Krajowa Rada Rzeczników Patentowych, w miarę możliwości i w porozumieniu ze wskazanym adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub rzecznikiem patentowym, wyznaczy adwokata, radcę prawnego, doradcę podatkowego lub rzecznika patentowego wskazanego przez stronę.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.