Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjny w Warszawie Andrzej Siwek po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego W. B. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi A. S. na uchwałę Prezydium Naczelnej rady Adwokackiej z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z opłaty za aplikację adwokacką postanowił: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego W. B. koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 120 złotych (sto dwadzieścia złotych) powiększonej o kwotę 27,60 złotych (dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt groszy) stanowiącą 23% podatku VAT tytułem opłaty za czynności wykonane w ramach zastępstwa prawnego,
Skarżąca A. S. wniosła skargę na uchwałę Prezydium Naczelnej rady Adwokackiej z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z opłaty za aplikację adwokacką.
W dniu [...] stycznia 2012 r. skarżąca złożyła na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego. Postanowieniem referendarza sądowego z dnia [...] kwietnia 2012 r. zwolniono skarżącą od kosztów sądowych oraz ustanowiono dla niej radcę prawnego z urzędu.
W piśmie z dnia [...] kwietnia 2012 r. Okręgowa Izba Radców Prawnych [...] poinformowała o wyznaczeniu radcy prawnego W. B. pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej.
Wyrokiem z dnia 2 października 2012 r. sygn. akt VI SA/Wa 33/12 oddalono przedmiotową skargę oraz przyznano ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego W. B. kwotę 240 zł tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, podwyższoną o kwotę 55,20 zł z tytułu podatku VAT.
Wyznaczony w sprawie radca prawny W. B. poinformował Sąd pismem z dnia [...] stycznia 2013 r., iż nie stwierdził podstaw do sporządzenia skargi kasacyjnej, wnosząc jednocześnie o zasądzenie kosztów z tytułu udzielonej pomocy prawnej z urzędu.
W myśl art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W niniejszej sprawie zasady przyznawania wynagrodzenia radcy prawnemu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.). W przedmiotowej sprawie radca prawny W. B. reprezentował skarżącą w postępowaniu pierwszoinstancyjnym i w związku z tym przyznano mu ze środków budżetowych Sądu koszty nieopłaconej pomocy prawnej za postępowanie przed sądem I instancji. Występując w postępowaniu sądowoadministracyjnym w II instancji sporządził opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Zgodnie natomiast z § 14 ust. 2 pkt 2) ppkt b) cyt. rozporządzenia stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, w sytuacji wynosi 50% stawki minimalnej zawartej w pkt 1 omawianego przepisu (zgodnie z pkt 1 ppkt c omawianego przepisu stawka minimalna w sprawie z przedmiotowej skargi wynosi 240 zł), tj. 120 zł, przy czym w myśl § 2 ust. 3 ww. rozporządzenia kwotę tę należy podwyższyć o stawkę 23 % podatku od towarów i usług, tj. kwotę 27,60 zł.
W związku z powyższym, w myśl art. 250 w zw. z art. 258 § 2 pkt 8) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.