Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjny w Warszawie Andrzej Siwek po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata R. B. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi A. B. na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie skreślenia z listy adwokatów postanowił: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata R. B. koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 120 złotych (sto dwadzieścia złotych) powiększonej o kwotę 27,60.złotych (dwadzieścia siedem złotych sześćdziesiąt groszy) stanowiącą 23% podatku VAT tytułem opłaty za czynności wykonane w ramach zastępstwa prawnego,
Skarżący - A. B. - wniósł skargę na uchwałę Prezydium Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie skreślenia z listy adwokatów.
Postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 czerwca 2015 r. odrzucono przedmiotową skargę.
W dniu 30 października 2015 r. skarżący złożył na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy. Postanowieniem starszego referendarza sądowego z dnia 4 lutego 2016 r. ustanowiono dla skarżącego adwokata z urzędu.
W piśmie z dnia 2 marca 2016 r. Okręgowa Rada Adwokacka w [...] poinformowała o wyznaczeniu adwokata R. B. pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącego.
Pełnomocnik skarżącego adwokat A. B. w piśmie z dnia 20 kwietnia 2016 r. zawiadomił Sąd o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej oraz wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
W myśl art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W niniejszej sprawie zasady przyznawania wynagrodzenia adwokatowi reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2015 r. poz. 1801).
W przedmiotowej sprawie jedyną czynnością podjętą przez ustanowionego z urzędu adwokata występującego w postępowaniu sądowoadministracyjnym w drugiej instancji było sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
W myśl § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia opłatę za czynności adwokata ustanowionego z urzędu ustala się w wysokości co najmniej ½ opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż określona w ust. 1, a nieprzekraczającej opłaty maksymalnej następuje z uwzględnieniem stopnia zawiłości sprawy oraz nakładu pracy adwokata oraz wkładu jego pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, również przed wniesieniem pozwu, wartości przedmiotu sprawy, wkładu pracy adwokata w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie, a także trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności (§ 4 ust. 2 ww. rozporządzenia).
W ocenie rozpoznającego wniosek. po uwzględnieniu okoliczności wskazanych w § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia, adwokatowi R. B. należy ustalić opłatę za czynności adwokata ustanowionego z urzędu w wysokości ½ opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2-4
Zgodnie natomiast z § 21 ust. 1 pkt 2) ppkt b) cyt. rozporządzenia opłata maksymalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej wynosi 50% opłaty maksymalnej określonej w pkt 1 omawianego przepisu (zgodnie z pkt 1 ppkt c omawianego przepisu opłata maksymalna w sprawie z przedmiotowej skargi wynosi 480 zł), tj. 240 zł. Tym samym opłata za czynności adwokata ustanowionego z urzędu w wysokości ½ ww. opłaty maksymalnej wynosi 120 zł, przy czym w myśl § 4 ust. 3 ww. rozporządzenia kwotę tę należy podwyższyć o stawkę 23 % podatku od towarów i usług, tj. kwotę 27,60 zł.
W związku z powyższym, w myśl art. 250 § 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 8) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono jak w sentencji.