Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jakub Linkowski po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na postanowienie Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie wyjaśnienia wątpliwości co do treści decyzji postanawia: 1. odrzucić skargę; 2. zwrócić skarżącej P. S.A. z siedzibą w W. kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego od skargi.
Prezes Urzędu Transportu Kolejowego decyzją z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] ustalił warunki udostępnienia infrastruktury kolejowej przewoźnikowi kolejowemu P. S.A. z siedzibą w W. (dalej uczestnik postępowania) przez zarządcę infrastruktury P. S.A. z siedzibą w W. (dalej skarżąca) na rozkład jazdy pociągów obowiązujący od dnia 14 grudnia 2014 r. do dnia 12 grudnia 2015 r. Wydając wspomnianą decyzję organ działał na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 6c, art. 29 ust. 1i w zw. z art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1594 ze zm., dalej ustawa o transporcie kolejowym).
W czerwcu 2016 r. skarżąca wniosła o wyjaśnienie wątpliwości co do treści § 8 ust. 3-6 ww. decyzji Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego. Wątpliwości dotyczyły kwestii spornej między stronami tzn. czy koszty związane z obsługą rewidencką, obsługą manewrową i tymczasowymi punktami czyszczenia wagonów (wywóz śmieci z wagonów) mogą być zakwalifikowane jako dodatkowe koszty komunikacji zastępczej i czy w związku z tym, przewoźnik może ubiegać się o ich zwrot.
Postanowieniem z dnia [...] lipca 2016 r. Prezes Urzędu Transportu Kolejowego wyjaśnił wątpliwości co do treści § 8 ust. 3-6 decyzji wskazując, iż ww. koszty nie mogą zostać zakwalifikowane jako dodatkowe koszty komunikacji zastępczej i w związku z tym przewoźnik nie może ubiegać się o ich zwrot.
Po rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie prawy, organ postanowieniem z dnia [...] października 2016 r. uchylił zaskarżone postanowienie i orzekł co do istoty sprawy wyjaśniając, że koszty uczestnika postępowania związane z obsługą rewidencką, obsługą manewrową i tymczasowymi punktami czyszczenia wagonów (wywóz śmieci z wagonów) mogą zostać zakwalifikowane jako dodatkowe koszty komunikacji zastępczej i w związku z tym, przewoźnik może ubiegać się o ich zwrot, w sytuacji jeśli jest to uzasadnione z uwagi na wprowadzone zmiany organizacji ruchu kolejowego wynikające z planowanych robót modernizacyjnych i remontowych na liniach zarządcy. Wydając niniejsze postanowienie organ działał na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w zw. z art. 144, art. 127 § 3 i art. 113 § 2 k.p.a. w zw. z art. 14 ust. 4 ustawy z 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2016 poz. 1727).
W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na powyższe postanowienie z dnia 28 października 2016 r. skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła naruszenia art. 29 ust. 1i ustawy o transporcie kolejowym w zw. § 9 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 5 czerwca 2014 r. w sprawie warunków dostępu i korzystania z infrastruktury kolejowej (Dz. U. z 2014 poz. 788).
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.
Uczestnik postępowania P. S.A. z siedzibą w W. w piśmie procesowym z 29 marca 2017 r. wniósł o odrzucenie skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm., dalej p.p.s.a.), wskazując, iż właściwym do rozpoznania niniejszej sprawy jest Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów.