Skarga o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem WSA w Warszawie Z dnia 19 listopada 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 1584/08 W sprawie ze skargi na decyzję Krajowej Rady Biegłych Rewidentów w przedmiocie skreślenia biegłego rewidenta z listy
Uzasadnienie strona 2/4

Oprócz dokumentów nadesłanych do sprawy o sygn. akt VI SA/Wa 2602/08 zostały wzięte pod uwagę także dokumenty, które skarżąca nadesłała do sprawy o sygn. akt VI SA/Wa 1784/07, t.j.:

- odcinek przekazu pocztowego świadczenia emerytalnego za miesiąc kwiecień

2008 r. (karta [...] akt VI SA/Wa 1784/07),

- informacje o stanie zaległości z dnia [...] stycznia 2009 r. w sprawach egzekucyjnych (karty [...], [...] i [...] akt VI SA/Wa 1784/07),

- fakturę VAT za telefon stacjonarny z dnia [...] kwietnia 2009 r. obejmującą kwotę 215,50 zł (karta [...] akt VI SA/Wa 1784/07),

- ponaglenie wezwania z dnia [...] kwietnia 2009 r. z Sądu Rejonowego w Z. do uiszczenia kosztów postępowania sądowego w wysokości 502 zł i grzywny w kwocie 1.800 zł (karta [...] akt VI SA/Wa 1784/07),

- wezwanie z dnia [...] marca 2009 r. do zapłaty kwoty 1.818,23 zł za paliwo gazowe (karta [...] akt VI SA/Wa 1784/07).

Z powyższych dokumentów wynika, iż dochód skarżącej w roku podatkowym 2008 wyniósł 127.549 zł, z czego 28.182 zł stanowił dochód ze świadczeń emerytalnych, a 99.367 zł - dochód z działalności wykonywanej osobiście (w tym umowy o dzieło i zlecenia). Z tytułu emerytury (po potrąceniu zajęcia komorniczego) skarżącej jest wypłacana kwota 1.356,68 zł netto. Ponadto skarżącą obciążają zaległości w sprawach egzekucyjnych na kwotę ponad 140.000 zł.

Przedłożone przez skarżącą do akt przedmiotowej sprawy dokumenty oraz do sprawy o sygn. akt VI SA/Wa 1784/07 nie przedstawiają w sposób zupełny jej sytuacji majątkowej; wskazują jedynie, iż pomimo wysokich zaległości w sprawach egzekucyjnych, skarżąca w roku 2008 osiągnęła znaczny dochód. Natomiast brak jest wyciągów i wykazów z posiadanych przez skarżącą rachunków bankowych. W konsekwencji nie można uznać, że ubiegająca się o przyznanie prawa pomocy J. J. wypełnia ustawowe przesłanki przyznania pomocy państwa.

Pismem z dnia [...] sierpnia 2009 r. skarżąca wniosła sprzeciw od powyższego postanowienia, załączając wniosek o przyznanie prawa pomocy - PPF.

We wniosku skarżąca podała, że w okresie od [...] stycznia 2009 r. do [...] sierpnia 2009 r., po wykreśleniu skarżącej z listy biegłych rewidentów, nie osiągnęła żadnych dochodów z tego tytułu. Nie posiada konta w banku. Co miesiąc otrzymuje emeryturę w kwocie 1113 złotych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej także p.p.s.a.), w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, postanowienie przeciwko któremu został on wniesiony traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.

Skarżąca wnioskiem z dnia [...] marca 2009 r., uzupełnionym w dniu [...] maja 2009 r., wystąpiła o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. W świetle art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a., przyznanie prawa pomocy w takim zakresie następuje wówczas, gdy osoba ubiegająca się o nie wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania. Wskazać przy tym należy, że udzielenie prawa pomocy jest formą jej dofinansowania z budżetu państwa i z tego powodu powinno się ono sprowadzać do przypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie swego udziału w sprawie jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe. W orzecznictwie sądowym prezentowane jest stanowisko, że przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym powinno mieć charakter wyjątkowy i być stosowane do osób charakteryzujących się ubóstwem (do takich osób można zaliczyć bezrobotnych bez prawa do zasiłku lub osoby ze względu na okoliczności życiowe pozbawione całkowicie środków do życia). Natomiast strona powinna partycypować w kosztach postępowania, jeżeli ma jakiekolwiek środki majątkowe, w szczególności jeżeli posiada stały miesięczny dochód przewyższający ustalone minimalne miesięczne wynagrodzenie za pracę. (Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Wyd. Zakamycze 2005 r., str. 593). Jednocześnie należy podkreślić, że ciężar dowodu, tj. obowiązek wykazania podanych powyżej okoliczności spoczywa na stronie, która ubiega się o przyznanie prawa pomocy. A to oznacza, że strona ma przekonać Sąd, iż znajduje się w sytuacji opisanej w cytowanym art. 246 § 1 pkt 1 p.p.s.a., uzasadniając i uprawdopodobniając należycie okoliczności, które podaje we wniosku o przyznanie prawa pomocy.

Strona 2/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6177 Doradcy podatkowi i biegli rewidenci
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów