Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Maliszewska po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. Z. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi G. Z. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia postanawia odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 25 października 2013 r., na podstawie art. 58 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., nazywanej dalej "p.p.s.a.") odrzucił skargę G. Z. (nazywanego dalej "skarżącym") na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia.
Postanowienie doręczono skarżącemu w dniu 20 listopada 2013 r. (28 akt sądowych).
Pismem z dnia 15 grudnia 2013 r. (nadanym w urzędzie pocztowym w dniu 16 grudnia 2013 r. - data stempla pocztowego) skarżący złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi na ww. decyzję.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 85 p.p.s.a., czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Jednakże, stosownie do art. 86 § 1 p.p.s.a., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Tryb złożenia wniosku reguluje szczegółowo art. 87 p.p.s.a., zgodnie z którym pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi. Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 p.p.s.a.).
W myśl art. 88 p.p.s.a., spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny wniosek o przywrócenie terminu sąd odrzuca na posiedzeniu niejawnym
A zatem, w pierwszej kolejności należało ustalić, czy skarżący zachował termin do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu, gdyż od spełnienia tego warunku zależy możliwość jego merytorycznego rozpoznania przez Sąd.
W rozpatrywanej sprawie można ustalić w sposób jednoznaczny, że przyczyna uchybienia terminu po stronie skarżącego ustała najpóźniej w dacie doręczenia postanowienia z dnia 25 października 2013 r., którym Sąd odrzucił skargę, tj. w dniu 20 listopada 2013 r. Wskazuje na to podpis skarżącego na zwrotnym potwierdzeniu odbioru (k. 28 akt sądowych). Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi skarżący złożył w urzędzie pocztowym w dniu 16 grudnia 2013 r. Z powyższego wynika, że w sprawie nie został zachowany siedmiodniowy termin, o którym mowa w art. 87 § 1 p.p.s.a.
Nie został więc spełniony wymóg formalny konieczny do uwzględnienia wniosku. Okoliczność ta powoduje, że Sąd nie ma prawa przystąpić do merytorycznego rozpoznania wniosku poprzez rozważenie kwestii ewentualnego braku zawinienia skarżącego w uchybieniu terminu.
Jednocześnie należy zauważyć, że pominięcie przez skarżącego trybu, o którym mowa w art. 87 § 3 p.p.s.a., zgodnie z którym wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi, pozostaje bez wpływu na wynik niniejszego orzeczenia z uwagi na stwierdzone naruszenie terminu.
W tym stanie rzeczy, Sąd na podstawie art. 88 p.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.