Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Tomasz Sałek po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2016 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku rzecznika patentowego L. S. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi M. G. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia patentu na wynalazek postanowił: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz rzecznika patentowego L. S. koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 600 (słownie sześćset) złotych oraz kwotę 138 (słownie sto trzydzieści osiem) złotych stanowiącą 23% podatku VAT tytułem opłaty za czynności wykonane w ramach zastępstwa prawnego.
M. G. (dalej też jako skarżący) zwrócił się w niniejszej sprawie z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie rzecznika patentowego.
Postanowieniem referendarza sądowego z dnia 10 grudnia 2015 r. zwolniono skarżącego od kosztów sądowych i ustanowiono dla niego rzecznika patentowego, o wyznaczenie którego Sąd zwrócił się do Krajowej Rady Rzeczników Patentowych. Pełnomocnikiem z urzędu wyznaczony został dla skarżącego rzecznik patentowy L.S.
Po wyznaczeniu terminu rozprawy ustanowiony pełnomocnik - rzecznik patentowy L. S. przedłożył pismo, w którym podniósł zarzuty wobec zaskarżonej decyzji a także wniósł o jej uchylenie. Pełnomocnik stawił się również na rozprawie w dniu 7 czerwca 20156 r. wnosząc o przyznanie kosztów pomocy prawnej. Zarazem oświadczył, że koszty te nie zostały opłacone w całości ani w części.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 7 czerwca 2016 r. oddalił skargę.
W myśl art. 250 § 1ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2016 roku, poz. 718 z późn. zm., dalej też jako p.p.s.a.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
W niniejszej sprawie zasady przyznawania wynagrodzenia rzecznikowi patentowemu reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 grudnia 2003 r. w sprawie opłat za czynności rzeczników patentowych (Dz. U. z dnia 15 grudnia 2003 r. nr 212, poz. 2076 ze zm.).
Zgodnie z § 12 ust. 1 cyt. rozporządzenia stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji za sporządzenie skargi i udział w rozprawie w sprawie skargi na decyzję lub postanowienie Urzędu Patentowego wynosi 600 złotych.
Z akt sprawy wynika, że rzecznik patentowy L. S., jako pełnomocnik z urzędu ustanowiony po wniesieniu przez skarżącego skargi, sporządził pismo procesowe zawierające zarzuty względem zaskarżonej decyzji oraz brał udział w rozprawie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie.
Tym samym w ramach udzielonej pomocy prawnej wykonane zostały czynności odpowiadające swoim zakresem i charakterem dyspozycji § 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 2 grudnia 2003 r. w sprawie opłat za czynności rzeczników patentowych.
Z tych względów pełnomocnikowi skarżącego należy przyznać wynagrodzenie za zastępstwo prawne w kwocie 600 zł (słownie sześćset złotych) podwyższając powyższą kwotę o stawkę podatku od towarów i usług.
Wobec powyższego, na podstawie art. 258 § 2 pkt 8 p.p.s.a, postanowiono jak sentencji.