Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Śliwińska po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. Sp. z o. o. z siedzibą w P. na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego postanawia 1. umorzyć postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, 2. zasądzić od Głównego Inspektora Farmaceutycznego na rzecz strony skarżącej - Z. Sp. z o. o. z siedzibą w P. kwotę 457 złotych (czterystu pięćdziesięciu siedmiu złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Z. Sp. z o. o. z siedzibą w P. (dalej jako skarżąca) - reprezentowana przez radcę prawnego B. F., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Głównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia [...] września 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o umorzenie postępowania sądowoadministracyjnego. Podniósł, iż działając na podstawie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. dalej zwana p.p.s.a.) uwzględnił skargę w całości i decyzją z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] uchylił zaskarżoną decyzję.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 54 § 3 p.p.s.a., organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy. W tej sytuacji postępowanie podlega umorzeniu z mocy art. 161 § 1 pkt 3 ppsa.
Zgodnie bowiem z treścią przepisu art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie stało się bezprzedmiotowe z innych przyczyn niż skuteczne cofnięcie skargi lub śmierć strony.
Umorzenie postępowania oznacza przerwanie i zakończenie postępowania sądowoadministracyjnego z powodu zaistnienia w jego toku zdarzeń, które uniemożliwiają osiągnięcie jego celu, albo powodują, że dokonanie przez sąd administracyjny kontroli zaskarżonego aktu lub czynności staje się zbędne albo nawet niedopuszczalne (T.Woś, H.Knysiak-Molczyk, M.Romańska, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2005, str.494). Z bezprzedmiotowością postępowania mamy do czynienia, gdy w toku postępowania odpadł jeden z elementów postępowania uniemożliwiający dalsze jego prowadzenie.
W niniejszej sprawie o umorzeniu postępowania przesądziła okoliczność, iż, zaskarżona decyzja została wyeliminowana z obrotu prawnego, na skutek podjętych przez organ, w trybie art. 54 § 3 p.p.s.a., czynności autokontrolnych. Tym samym przestał też istnieć przedmiot zaskarżenia, czyniąc wydanie rozstrzygnięcia w badanej sprawie zbędnym.
Biorąc pod uwagę powyższe, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. orzeczono o umorzeniu postępowania sądowoadministracyjnego, jako bezprzedmiotowego.
Jednocześnie stosownie do art. 201 § 1 p.p.s.a. w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3 p.p.s.a., skarżącej przysługuje od organu zwrot kosztów postępowania, przy czym przez koszty podlegające zwrotowi należy rozumieć koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw (art. 200 p.p.s.a.). Na koszty postępowania wynoszące w niniejszej sprawie 457 złotych złożyło się:
a/ wynagrodzenie pełnomocnika strony skarżącej, ustalone zgodnie z przepisem § 14 ust. 2 pkt 1) ppkt c) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 z późn. zm.) na kwotę 240 złotych,
b/ opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 złotych,
c/ uiszczony w sprawie wpis sądowy w kwocie 200 złotych.
W tym stanie rzeczy Sąd orzekł jak w sentencji.