Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie: - Małgorzata Leśniewska - po rozpoznaniu w dniu 7 grudnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata F. B. o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną w ramach prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym pierwszej instancji w sprawie ze skargi M. Ś. na postanowienie Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania postanawia: przyznać adwokatowi F. B. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 240 złotych (dwieście czterdzieści złotych) tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonywane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 55,20 złotych (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
W maju 2014 r. M. Ś. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania.
Postanowieniem z dnia 10 grudnia 2014 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zwolnił skarżącego od kosztów sądowych oraz ustanowił dla skarżącego adwokata. Okręgowa Rada Adwokacka w W. wyznaczyła dla skarżącego adwokata w osobie F. B.
Wyrokiem z dnia 13 marca 2015 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę. Podczas rozprawy poprzedzającej wydanie wyroku skarżący był reprezentowany przez wyznaczonego z urzędu pełnomocnika, który poparł skargę oraz wniósł o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, oświadczając, że nie zostały one zapłacone w całości, ani w części.
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia z tytułu pomocy prawnej udzielonej w przedmiotowej sprawie w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji, określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r. poz. 461 ze zm.).
Zgodnie z § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia z 28 września 2002 r. stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego wynosi 240 zł. Stosownie do § 2 ust. 3 rozporządzenia, opłata ulega podwyższeniu o stawkę podatku od towarów i usług.
W przedmiotowej sprawie, zostało zaskarżone do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowienie Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania, w ramach pomocy prawnej wyznaczony pełnomocnik reprezentował skarżącego podczas rozprawy wyznaczonej na dzień 13 marca 2015 r., dlatego też należało przyznać wynagrodzenie w kwocie 240 zł podwyższone o kwotę 55,20 zł stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Wobec powyższego, na podstawie art. 250 § 1 i 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.