Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2009 r. sprawy ze skargi B. W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] maja 2009 r, nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym postanawia: umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne
Pismem z dnia 14 czerwca 2009 r. B. W. - dalej zwany skarżącym, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] maja 2009 r, nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym.
W odpowiedzi organu na skargę, Główny Inspektor Transportu Drogowego wniósł o umorzenie postępowania sądowoadministracyjnego wskazując na wydanie w tej sprawie w oparciu o art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. dalej zwana p.p.s.a.) decyzji z dnia [...] lipca 2009 r., którą uwzględniono skargę w całości. Organ ten uchylił decyzję organu I i II instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez organ I instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
W myśl art. 161 § 1 pkt. 3 p.p.s.a., Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie stało się bezprzedmiotowe.
W sprawie niniejszej skarżący wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] maja 2009 r, nr [...]. Z nadesłanej odpowiedzi na skargę oraz decyzji Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lipca 2009 r., nr [...] wynika, iż organ uwzględnił w całości przedmiotową skargę, uchylił zaskarżone decyzje i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez organ I instancji.
W tym stanie rzeczy Sąd uznał, iż postępowanie w sprawie niniejszej skargi stało się bezprzedmiotowe i na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. orzekł, jak w postanowieniu.