Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący - Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś - Rosińska po rozpoznaniu w dniu 17 września 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I. B. na czynność Urzędu Dozoru Technicznego w przedmiocie przywrócenia terminu ważności zaświadczenia potwierdzającego kwalifikacje zawodowe postanawia: 1. odrzucić skargę 2. zwrócić skarżącemu - I. B. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi.
I. B. (dalej "skarżący") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosek o przywrócenie terminu ważności dokumentów egzaminacyjnych.
W odpowiedzi na skargę, pełnomocnik Urzędu Dozoru Technicznego (dalej "UDT" lub "organ") wniósł o jego odrzucenie na podstawie art. 58 p.p.s.a., gdyż w jego ocenie sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Wyjaśnił, że skarżący zgłosił się z dniem [...] stycznia 2019 r. do organu w sprawie wzięcia udziału w egzaminie na instalatora odnawialnych źródeł energii. Do zgłoszenia dołączone zostało zaświadczenie potwierdzające ukończenie szkolenia w zakresie mikroinstalacji/małych instalacji/instalacji odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej cieplnej nie większej niż 600 kW. Zaświadczenie zostało wydane w dniu 10 lutego 2018 r., przez organizatora szkolenia [...] sp. z o.o. z siedzibą w K. Termin egzaminu został wyznaczony na dzień [...] stycznia 2019 r. jednak został on odwołany. Zgodnie z treścią art.136 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r., o odnawialnych źródłach energii (dz. U. z 2018 r., poz.2389) certyfikat może być wydany instalatorowi, który złożył z wynikiem pozytywnym egzamin przeprowadzony przez komisję egzaminacyjną odpowiednio dla danego rodzaju instalacji odnawialnego źródła energii nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia ukończenia szkolenia podstawowego. Przepisy ustawy nie przewidują możliwości przywrócenia terminu ważności zaświadczenia.
W związku z powyższym w ocenie UDT wniosek skarżącego nie podlega kognicji sądów administracyjnych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
W pierwszej kolejności Sąd z urzędu bada dopuszczalność skargi, ustalając czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jej odrzucenia, wymienionych enumeratywnie w art. 58 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.), zwanej dalej "p.p.s.a."
Zakres przedmiotowy postępowania sądowoadministracyjnego określony został w art. 3 p.p.s.a., stanowiącym, że sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności organów administracji publicznej, która - zgodnie z § 2 komentowanego przepisu - obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23 ze zm.), dalej jako: "k.p.a." oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) dalej jako: "Ordynacja podatkowa", postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;