Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Grzelak po rozpoznaniu w dniu 30 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku "A." Sp. z o.o. z siedzibą w L. o wstrzymanie wykonania decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w sprawie ze skargi "A." Sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...] kwietnia 2009 r., Nr [...] w przedmiocie zakazu wprowadzenia produktów na rynek oraz nakazu wycofania produktów z rynku postanawia: oddalić wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji
Pismem z dnia [...] czerwca 2009 r. skarżąca - "A." Spółka z o.o. z siedzibą w L. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej UOKiK) z dnia [...] kwietnia 2009 r., Nr [...]. W skardze zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji, powołując się na przesłanki z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Zaskarżonej decyzji zarzucono, naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. - art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów (DZ. U. Nr 229, poz. 2275 ze zm.), poprzez jego błędne zastosowanie i dokonanie przez organ oceny bezpieczeństwa produktu (deskorolek) poprzez wybiórcze uwzględnienie wymagań wynikających z Polskiej Normy PN-EN 13613:2003 "Sprzęt rolkowy. Deskorolki. Wymagania bezpieczeństwa i metody badań", będącej transpozycją normy europejskiej EN 13613:2001, art. 7 ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów poprzez jego błędne zastosowanie i uznanie, że produkt jest niebezpieczny, pomimo braku przeprowadzenia badań produktu przewidzianych Polską Normą PN-EN 13613:2003 i braku ustaleń, czy produkt spełnia wymagania przewidziane w/w normą, art. 22 ust. 1 ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów poprzez jego niezastosowanie i przyjęcie, iż nie jest możliwe, aby w toku postępowania organ wyznaczył stronie termin na wyeliminowanie zagrożeń stwarzanych przez produkt; art. 27 ust. 2 w zw. z art. 2 pkt 4 ustawy o Inspekcji Handlowej i art. 17 ust. 1 i 2 ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów poprzez pobranie w toku kontroli przeprowadzonej przez inspektorów Inspekcji Handlowej próbek produktów z całkowitym pominięciem wymagań przewidzianych Polską Normą PN-EN 13613:2003; a także naruszenie przepisów prawa procesowego, które to naruszenie miało istotny wpływ na wynik sprawy tj.: art. 6 k.p.a. w zw. z art. 26 ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów poprzez podejmowanie przez organ działań niezgodnych z w/w przepisami powszechnie obowiązującego prawa;
- art. 7 k.p.a. w zw. z art. 26 ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów poprzez zaniechanie przez organ wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy i w konsekwencji wydanie błędnej decyzji, a także poprzez przerzucenie na stronę obowiązku udowodnienia faktów istotnych dla rozstrzygnięcia w sprawie:
- art. 8 k.p.a. w zw. z art. 26 ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów poprzez działanie wbrew zasadzie pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa;
- art. 77 § 1 k.p.a. w zw. z art. 26 ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów poprzez nie wzięcie pod uwagę całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w aktach administracyjnych rozpoznawanej sprawy w celu stwierdzenia, czy organ naruszył w/w przepisy prawa materialnego i przepisy postępowania i czy naruszenie to mogło mieć wpływ na wynik sprawy;
- art. 80 k.p.a. w zw. z art. 26 ustawy o ogólnym bezpieczeństwie produktów poprzez uznanie za udowodnioną okoliczności, iż A. Sp. z o.o. wprowadziła na rynek produkt niespełniający wymogów bezpieczeństwa, pomimo niezastosowania przewidzianych Polską Normą PN-EN 13613:2003 metod badań i nieuzyskania wiarygodnych dowodów, pozwalających prawidłowo ocenić poziom bezpieczeństwa przedmiotowego produktu;