Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Kozik po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi "(...)"Sp. z o.o. z siedzibą w "(...)" na decyzję Ministra Energii z dnia "(...)" kwietnia 2018 r. nr "(...)" w przedmiocie określenia wysokości opłaty zapasowej postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne; 2. zwrócić skarżącej kwotę 18 311,00 (słownie: osiemnaście tysięcy trzysta jedenaście) złotych, tytułem zwrotu uiszczonego wpisu sądowego od skargi.
Pismem z 30 maja 2018 r. "(...)"Sp. z o.o. z siedzibą w "(...)" (dalej jako "Skarżąca", "Spółka") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej jako "WSA") skargę na decyzję Ministra Energii z "(...)" kwietnia 2018 r. nr "(...)" (dalej jako "zaskarżona decyzja") w przedmiocie określenia wysokości opłaty zapasowej.
Do wydania zaskarżonej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym:
W dniach 25-27 października 2017 r. zespół kontrolny pracowników Agencji Rezerw Materiałowych dokonał kontroli w należącym do Skarżącej Oddziału Gaz w "(...)". Kontrola dotyczyła zapasów obowiązkowych w zakresie, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy z 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz.U. z 2017 r., poz. 1210 z późn. zm., dalej jako "ustawa o zapasach"). Z przeprowadzonej kontroli sporządzono Protokół Kontroli nr "(...)", datowany na "(...)"października 2017 r.
Pismem z 19 grudnia 2017 r. Prezes Agencji Rezerw Materiałowych zawiadomił Spółkę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie określenia wysokości opłaty zapasowej w stosunku do Skarżącej za miesiące: styczeń 2015 r., luty 2015 r., marzec 2015 r., maj 2015 r., lipiec 2015 r., wrzesień 2015 r., grudzień 2015 r., styczeń 2016 r., luty 2016 r., marzec 2016 r., lipiec 2016 r. oraz wrzesień 2016 r. Postanowieniem Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych Nr "(...)"z "(...)" lutego 2018 r. w toczącym się wobec Skarżącej postępowaniu administracyjnym, dopuszczono jako dowód Protokół Kontroli z "(...)" października 2017 r. nr "(...)", którą Prezes ww. agencji przeprowadził u Spółki na podstawie przepisów art. 29 ustawy o zapasach. Pismem z 2 lutego 2018 r. Prezes Agencji Rezerw Materiałowych poinformował Spółkę o zakończeniu postępowania dowodowego w sprawie określenia wysokości opłaty zapasowej. Spółka nie składała żadnych wniosków dowodowych, nie wypowiadała się odnośnie zebranych dowodów i materiałów, nie kwestionowała również dokonanych ustaleń zawartych w Protokole Kontroli z "(...)" października 2017 r.
Decyzją z "(...)" lutego 2018 r. nr "(...)"Prezes Agencji Rezerw Materiałowych określił wysokość opłaty zapasowej wobec Skarżącej za następujące miesiące:
1. za styczeń 2015 r. - w wysokości 2 684 547,00 zł;
2. za luty 2015 r. - w wysokości 1 833 761,00 zł;
3. za marzec 2015 r. - w wysokości 2 081 367,00 zł;
4. za maj 2015 r. - w wysokości 2 076 946,00 zł;
5. za lipiec 2015 r. - w wysokości 2 740 994,00 zł;
6. za wrzesień 2015 r. - w wysokości 2 025 665,00 zł;
7. za grudzień 2015 r. - w wysokości 2 959 195,00 zł;
8. za styczeń 2016 r. - 2 354 516,00 zł;
9. za luty 2016 r. - w wysokości 2 540 152,00 zł;
10. za marzec 2016 r. - w wysokości 2 543 355,00 zł;
11. za lipiec 2016 r. - w wysokości 2 826 934,00 zł;
12. za wrzesień 2016 r. - w wysokości 2 020 797,00 zł.