Referendarz sądowy Anna Nasiłowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 16 października 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi D. A. Sp. z o.o. w W. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa W. Z. z siedzibą w W. w przedmiocie wniosku o przyznanie pomocy z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Spółka z o.o. D. A. z siedzibą w W., dalej "Skarżąca" lub "Spółka" wystąpiła z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
W oświadczeniu o majątku i dochodach wskazano, iż kapitał zakładowy Spółki wynosi 20.000,00 zł, wartość środków trwałych według bilansu za ostatni rok wynosi 7.883.146,23 zł, natomiast wysokość straty za ostatni rok obrotowy wyniosła 398.264,57 zł. Skarżąca wskazała, iż posiada rachunek bankowy, na którym zgromadzono 55,05 zł.
W uzasadnieniu wniosku podniesiono, iż Spółka prowadzi działalność rolniczą, jednakże z uwagi na brak unijnych dopłat wyrównawczych jest w bardzo złej sytuacji płatniczej. Spółka poniosła bardzo dużą stratę za rok poprzedni a wszystkie środki własne oraz możliwe dopłaty wspólników musiała przeznaczyć na koszty produkcji bieżącej. Dodatkowo wskazano, iż Spółka nie może zbyć gruntów i budynków bowiem są one obciążone hipotekami, również maszyny rolnicze i ciągniki nie mogą być zbyte do 2020 r. z uwagi na zakaz zawarty w umowie z ARiMR. Do wniosku załączono kopię zeznania podatkowego CIT-8 za 2014 rok, kopię bilansu za 2014 rok oraz wyciągi z rachunku bankowego.
Skarżąca przedstawiła również aktualny wykaz środków trwałych, deklaracje VAT-7, bilans, rachunek zysków i start oraz pełny wyciąg z rachunku bankowego.
Rozpoznając wniosek zważyć należało, co następuje.
W postępowaniu sądowoadministracyjnym zasadą jest, że strona wnosząca do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki obowiązana jest do uiszczenia kosztów sądowych. Zgodnie bowiem z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.; zwanej dalej "p.p.s.a.") - strona ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie.
W myśl art. 246 § 2 pkt 2 p.p.s.a., prawo pomocy w zakresie częściowym może być przyznane osobie prawnej, a także innej jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, gdy wykaże, że nie ma dostatecznych środków na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Określenie "gdy wykaże" oznacza, że to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy. Zatem rozstrzygnięcie w tej kwestii będzie zależało od tego, co zostanie udowodnione przez wnioskodawcę.
Zdaniem referendarza Skarżąca powyższej przesłanki nie spełnia. Spółka została wezwana do złożenia dokumentów potwierdzających prowadzone postępowania egzekucyjne, w szczególności potwierdzających zajęcia egzekucyjne bądź umorzenie prowadzonej egzekucji. Skarżaca nie złożyła w tym zakresie żadnych wyjaśnień. Skarżaca nie przedstawiła również zestawienia aktualnych należności i zobowiązań, odwołując się jedynie do przedstawionego bilansu, z którego wynikają jedynie ogólne kwoty należności i zobowiązań.
Już tylko z tej przyczyny wniosek nie mógł zostać uwzględniony. Jak to się bowiem przyjmuje w orzecznictwie, niedopełnienie w całości lub w części obowiązku złożenia przez stronę dodatkowego oświadczenia oraz dokumentacji dotyczącej jej sytuacji materialnej uzasadnia oddalenie wniosku o przyznanie prawa pomocy (por. postanowienie NSA z dnia 27 lipca 2011 r. o sygn. akt II OZ 650/11). Wskazać dodatkowo należy na stanowisko orzecznictwa, zgodnie z którym, sąd nie jest zobowiązany do prowadzenia dochodzenia w sytuacji, gdy dane umożliwiające pełną ocenę stanu majątkowego nie są znane mimo istniejącego po stronie skarżącego ciężaru wykazania przesłanek przyznania prawa pomocy (por. postanowienie NSA z dnia 8 stycznia 2014 r., sygn. akt II GZ 774/13).