Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA - Krystyna Madalińska-Urbaniak po rozpoznaniu w dniu 20 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi C. Sp. z o.o. w L. na bezczynność Ministra Edukacji Narodowej w sprawie wniosku o udzielenie indywidualnej interpretacji prawa postanawia: odrzucić skargę
Pismem z dnia 22 lutego 2013 r. skarżąca spółka złożyła skargę na bezczynność Ministra Edukacji Narodowej.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie z uwagi na niedopuszczalność.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Przed przystąpieniem do merytorycznej kontroli sprawy sąd administracyjny zobowiązany jest do zbadania m.in. dopuszczalności skargi.
Właściwość sądów administracyjnych określa art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.p.s.a. Stosownie do treści tego przepisu, sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a p.p.s.a. (art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a.).
Pismo spółki z dnia 28 grudnia 2011 r. nie stanowi jednakże wniosku o pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydawaną w indywidualnych sprawach, o którym mowa w art. 3 §2 pkt 4a p.p.s.a. Spółka składając powyższe pismo nie wystąpiła do Ministra Finansów z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.). Nawet jednak w przypadku złożenia takiego wniosku brak jest podstawy prawnej ze strony Ministra Edukacji Narodowej do wydania takiej indywidualnej interpretacji prawa podatkowego.
Przedmiotowe pismo spółki nie dotyczy również przypadku określonego w pkt 1-3 ww. przepisu (nie dotyczy wydawania decyzji ani postanowień).
Ponadto, udzielenie odpowiedzi na omawiane pismo nie stanowi czynności ani aktu z zakresu administracji publicznej dotyczącego uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Jak wskazał NSA "Użyty w przepisie art. 3 § 2 pkt 4 p.p.s.a. zwrot "inne niż określone w pkt 1-3" (...) nie oznacza (...), że akty lub czynności z zakresu administracji publicznej mieszczące się w dyspozycji tego przepisu mogą być przedmiotem skargi do sądu administracyjnego, gdy nie kształtują nowych stosunków prawnych kontrolowanego podmiotu, pozbawione są władczych elementów." (postanowienie NSA z dnia 14 września 2010 r., sygn. akt II GSK 975/10, orzeczenia.nsa.gov.pl).
W przypadku odpowiedzi na pismo spółki z dnia 28 grudnia 2011 r. nie można mówić o kształtowaniu nowych stosunków prawnych. Niemożliwe jest także wskazanie podstawy prawnej do wydania przez Ministra Edukacji Narodowej (a tym bardziej Ministerstwo, które nie jest organem, a jedynie urzędem) indywidualnej interpretacji prawa, o co wnioskowała strona.
Wątpliwości budzi zakwalifikowanie przedmiotowego pisma spółki jako wniosku, o którym mowa w art. 241 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz. U. z 2013 r., poz. 267, dalej "kpa"), skoro przedmiotem wniosku z kpa powinny być sprawy ulepszenia organizacji, wzmocnienia praworządności, usprawnienia pracy i zapobiegania nadużyciom, ochrony własności, lepszego zaspokajania potrzeb ludności. Wniosek spółki nie służy powyższym ogólnym celom. Przyjmując nawet, iż wniosek był składany w trybie działu VIII kpa, to przepis ten nie może być podstawą do wydawania przez Ministerstwo Edukacji Narodowej na żądanie podmiotu prywatnego interpretacji przepisów prawa, a zwłaszcza przepisów wykraczających poza właściwość Ministra (kwestie kontroli finansowej i rachunkowości). Ponadto, nawet przyjmując, iż wniosek ten składany był w trybie działu VIII kpa, "to czynności (niezależnie od formy) podejmowane w trybie przepisów kpa odnoszących się do skarg i wniosków nie mieszczą się w zakresie przedmiotowym postępowania sądowoadministracyjnego określonym w art. 3 § 2 p.p.s.a." (postanowienie NSA z dnia 4 listopada 2011 r., sygn. akt I OZ 821/11, orzeczenia.nsa.gov.pl)
Przedmiotowa sprawa nie mieści się zatem w kategorii spraw, do których rozpoznania sądy administracyjne są właściwe na mocy art. 3 §2 p.p.s.a.
Z uwagi na powyższe skarga jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.