Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA - Michał Sowiński po rozpoznaniu w 20 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. S. o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi na decyzję Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z [...] stycznia 2017 r. Nr [...] w przedmiocie zobowiązania do zwrotu kwoty dofinansowania postanawia - odmówić wstrzymania wykonania decyzji -
W skardze wniesionej na skazaną w sentencji decyzję Ministra, pełnomocnik Skarżącej zawarł także wniosek o wstrzymanie jej wykonania.
W uzasadnieniu tego wniosku pełnomocnik wskazał, że jedynym źródłem utrzymania skarżącej jest prowadzona w okresie maj-października działalność agroturystyczna, z której miesięczne dochody wynoszą około 1000 (jeden tysiąc) złotych miesięcznie. Natomiast jedynym źródłem dochodu męża Skarżącej jest renta z tytułu niezdolności do pracy w kwocie 950,86 zł miesięcznie. Ponadto u męża Skarżącej ujawniła się choroba nowotworowa, która spowodowała konieczność zakupu leków i ponoszenia kosztów dojazdu na wizyty lekarskie. Pełnomocnik wskazał, że ponieważ dochody z działalności prowadzonej przez Skarżącą są zwolnione z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie posiada ona zeznań podatkowych obrazujących uzyskany dochód.
Skarżąca nie dysponuje środkami umożliwiającymi dochodzenie kwoty orzeczonej w decyzji, a podjęcie przez organy egzekucji spowodowałoby prawdopodobnie sprzedaż nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa, co pozbawiłoby ją uzyskiwanego dochodu. Tym samym w ocenie pełnomocnika zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody, będące przesłanką wstrzymania wykonania decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
W myśl zasady wyrażonej w art. 61 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej - skrótowo - "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże, stosownie do treści art. 61 § 3 p.p.s.a., Sąd na wniosek strony może wydać postanowienie o wstrzymaniu w całości lub w części aktu lub czynności, będących przedmiotem zaskarżenia, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Instytucja ta ma charakter wyjątku od zasady przewidującej, że ostateczna decyzja/postanowienie administracyjne korzystają z domniemania zgodności z prawem i podlegają wykonaniu.
Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego, wyrażonym m.in. w postanowieniu NSA z dnia 20 grudnia 2004 r. (sygn. akt GZ 138/2004), podstawową przesłanką wstrzymania wykonania decyzji stosownie do treści art. 61 § 3 p.p.s.a. jest wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że chodzi o taką szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Żądając wstrzymania wykonania decyzji, strona skarżąca ma zatem obowiązek wykazać istnienie konkretnych okoliczności pozwalających wywieść, że wstrzymanie aktu lub czynności jest zasadne z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (por. postanowienia NSA z 14 listopada 2006 r., sygn. akt II FZ 585/06, publ. www.orzeczenia.nsa.gov.pl).