Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Kraczowski po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2013r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. N. na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] grudnia 2012r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia postanawia: odrzucić skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6539 Inne o symbolu podstawowym 653
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Pracy i Polityki Społecznej
Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z 22 stycznia 2012r. J. N. (biegły rewident) prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą B. "E." złożyła skargę do tutejszego Sądu na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z [...] grudnia 2012r. w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia na postanowienie Prezesa Zarządu PFRON z [...] lutego 2010r., którym odmówiono przywrócenia terminu do złożenia wniosków o wypłatę dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych zatrudnionych w spółce "D." w P. W treści skargi jej autorka wskazała na wyroki sądów administracyjnych wydanych w przedmiotowej sprawie, które w jej opinii przyznały jej uprawnienie do bycia stroną postępowania zażaleniowego.

W odpowiedzi na skargę, organ wniósł o oddalenie skargi, podkreślił przy tym, że sądy w swoich orzeczeniach wyraźnie stwierdziły, że organ odwoławczy może jedynie wydać postanowienie o niedopuszczalności odwołania.

Zarządzeniem sędziego sprawozdawcy z 12 marca 2013r. J. N. została wezwana do usunięcia braków formalnych skargi poprzez złożenie oświadczenia, czy przedmiotową skargę złożyła w swoim imieniu, czy też w imieniu spółki "D.", w tym drugim przypadku została wezwana do uzupełnienia skargi o podpisy osób, które mogą reprezentować spółkę i złożenie do Sądu odpisu z KRS.

Do dnia dzisiejszego J. N. nie wykonała zarządzenia Sądu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności Sąd bada dopuszczalność skargi, ustalając, czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jej odrzucenia, wymienionych enumeratywnie w art. 58 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2012r., poz. 270 ze zm. zwana dalej p.p.s.a). W szczególności sąd bada, czy skargę wniósł podmiot określony w art. 50 § 1 i § 2 p.p.s.a. Skarżący, o którym mowa w pierwszym zdaniu art. 50 § 1 p.p.s.a., musi mieć w złożeniu skargi interes prawny rozumiany jako istnienie związku między sferą jego indywidualnych praw i obowiązków, a zaskarżonym aktem lub czynnością. Zatem zasadnym jest rozważenie, czy J. N. jako uprawniony biegły rewident, prowadząc biuro [...] może wystąpić w swoim imieniu ze skargą na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z [...] grudnia 2012r. w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia na postanowienie Prezesa PFRON z [...] lutego 2010r. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosków o wypłatę dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych zatrudnionych w spółce "D." w P.

Sąd stwierdził, że brak jest podstaw do przyjęcia w oparciu o akta sprawy i powołany przepis art. 50 p.p.s.a., by uprawnienie do wniesienia skargi służyło J. N. Wskazać należy, że skarga może bowiem dotyczyć tylko jej "własnej sprawy administracyjnej", rozumianej jako przewidziana w przepisach prawa administracyjnego możliwość konkretyzacji uprawnień i obowiązków stron stosunku administracyjnego, którymi są organ administracji publicznej i indywidualny podmiot nie podporządkowany organizacyjnie temu organowi (vide: postanowienie NSA z 27 stycznia 2011 r., sygn. akt II FSK 2500/10, LEX nr 742360). W związku z powyższym, legitymacja skargowa podmiotu wnoszącego skargę we własnym interesie prawnym musi zawierać w sobie dwa elementy. Po pierwsze, skarżący musi mieć interes prawny w przeprowadzeniu sądowej kontroli zgodności z prawem aktu lub czynności, oparty na normach administracyjnego prawa materialnego lub procesowego, kształtujących istotę sprawy administracyjnej, w której skarga jest wnoszona i które pozwolą sądowi ocenić, czy skarga została wniesiona we własnej sprawie. Po drugie, skarżący musi mieć interes prawny w doprowadzeniu zaskarżonego aktu lub czynności do stanu zgodnego z prawem (vide: T. Woś, H. Knysiak - Molczyk, M. Romańska. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis Warszawa 2005 r., str. 212 i nast.).

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6539 Inne o symbolu podstawowym 653
Inne orzeczenia z hasłem:
Odrzucenie skargi
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Pracy i Polityki Społecznej