Starszy referendarz sądowy Anna Nasiłowska Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 24 sierpnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. M. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi M. M. na decyzję Ministra Rozwoju i Finansów z dnia ... grudnia 2016 r. nr ... w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności za zwrot wydatków w ramach dofinansowania ze środków unijnych p o s t a n a w i a: odmówić przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
W złożonym na urzędowym formularzu (PPF) wniosku o przyznanie prawa pomocy M. M. (dalej: "Skarżąca" lub "Strona"), reprezentowana w postępowaniu sądowym przez adwokata, wniosła o przyznanie prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Skarżąca oświadczyła, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem i córką, posiada dom jednorodzinny o powierzchni 150 m.kw i wartości około 700.000 zł, nie uzyskuje dochodów, a jej miesięczne zobowiązania i stałe wydatki wynoszą około 10.000 zł.
W odpowiedzi na wezwanie do złożenia dodatkowych dokumentów przedstawiła umowę majątkową małżeńską, podanie o przyznanie pomocy socjalnej złożone do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, trzy zaświadczenia o figurowaniu w ewidencji podatników podatku rolnego, leśnego i podatku od nieruchomości, zestawienie rocznych wydatków na media, zeznania podatkowe PIT-36L za 2016 oraz PIT-36 za 2017 wraz z załącznikami PIT/B i PIT/O, orzeczenia o stopniu niepełnosprawności z 05.12.2017 r. oraz 09.03.2018 r., pismo informacyjne ZUS Oddział w K. z 03.07.2018 r. oraz własne pismo z 03.07.2018 r. skierowane do ZUS w sprawie przywrócenia prawa do korzystania z ubezpieczenia pracowniczego i wypłaty świadczeń. Przy piśmie z 16 sierpnia 2018 r. nadesłała zbiorcze zestawienie transakcji z rachunku bankowego.
Skarżąca oświadczyła, że nie posiada lokat, oszczędności, majątku ruchomego o znacznej wartości. Wskazała, że zawarła z mężem majątkową umowę małżeńską wprowadzającą ustrój rozdzielności majątkowej. Zaznaczyła równocześnie, że jej mąż nie posiada lokat, oszczędności oraz majątku. Skarżąca złożyła w GOPS wniosek o udzielenie pomocy społecznej i oczekuje na jego rozpoznanie. Wyjaśniła, że przebywa na zwolnieniu lekarskim, ale nie pobiera świadczeń z tytułu zasiłku chorobowego. Ponadto z uwagi na stan zdrowia Strona nie wykonuje pracy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i nie uzyskuje z tego tytułu przychodów. Jej mąż również nie uzyskuje dochodów.
Skarżąca wniosła o przedłużenie terminu do złożenia części dokumentów wskazanych w wezwaniu z 25 czerwca 2018 r.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje.
Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest - stosownie do treści przepisu art. 199 ustawy z 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302), zwanej dalej: "p.p.s.a." - ponoszenie przez stronę kosztów postępowania związanych ze swym udziałem w sprawie. Prawo pomocy stanowi wyjątek od tej zasady i może zostać przyznane osobie fizycznej w zakresie częściowym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).
Literalna wykładnia omawianych regulacji nie pozostawia wątpliwości co do tego, iż inicjatywa dowodowa zmierzająca do wykazania, iż zachodzą przesłanki przemawiające za udzieleniem prawa pomocy, ciąży na ubiegającej się o takie prawo stronie. Godzi się zatem przyjąć, iż wprowadzając wyjątek od ogólnej zasady partycypowania w kosztach sądowych, ustawodawca złożył obowiązek wykazania pozytywnych przesłanek na wnioskodawcę, zaś ocenę ich spełnienia pozostawił uznaniu referendarza lub sądu rozpoznającego wniosek.